“Τι να κάνουμε”, με το δένδρο του ΠΑΣΟΚ; Έχουμε τα ίδια περίπου διλήμματα, τις ίδιες επιλογές με έναν καλλιεργητή.Πρώτη επιλογή: Δεν κάνεις τίποτε. Το Do Nothing. Δεν είμαστε σε θέση τώρα να κάνουμε κάτι που θα το κάνει καλύτερο. Ενεργητική αναμονή, άσε να ρίξει τις πρώτες “βροχές” και βλέπουμε! Άσε την κρίση να κάνει τη δουλειά της, να δείξει τις νέες ευκαιρίες.
Δεύτερη επιλογή: Γερό κλάδεμα να το φέρεις σε νέο σχήμα, να το ζωντανέψεις. Και ποιος θα διαλέξει τα ξερά και τα σάπια κλαδιά; Θέλει "καλό" και έξυπνο χέρι κλαδευτή και άντε να το βρεις.
Τρίτη επιλογή: Και κλάδεμα και “μπόλιασμα” για να προκύψουν νέες διασταυρώσεις, νέες ποικιλίες, νέες γενετικές παραλλαγές, νέα υβρίδια, με τα δεδομένα του 21ου αιώνα. Ανασύνθεση, εκ νέου ίδρυση αλλά δεν είναι κι εύκολο να βρεις τα νέα “μάτια”, τα νέα φύτρα και τον καλό “κεντριστή”.
Τέταρτη επιλογή: Όσο κι αν το πονάς το κόβεις στον κορμό, να βγάλει νέες παραφυάδες. Ναι, αλλά έχεις υπομονή να αργήσει ο καρπός; Η αναμονή θα σε τρελάνει. Έμαθες στα εύκολα και γρήγορα “κέρδη”. Συνήθισες στις εύκολες απαντήσεις.
Πέμπτη επιλογή: Ξεπάτωμα και φύτεμα καινούργιου δένδρου. Και αν δεν “πιάσει” ρίζες και μείνει στον αέρα; Και αν δεν “βρέξει”; Μεγάλο ρίσκο. Και με ποια “χέρια”, ποιες εφεδρείες σε νέα πρόσωπα και νέες ιδέες, με ποια διανοητικά και ψυχολογικά αποθέματα θα το επιχειρήσεις;
Καμία επιλογή τώρα δεν είναι εύκολη. Η χαμένη στιγμή δεν επιστρέφει ποτέ η ίδια. Ξαναγυρίζεις στις ρίζες αλλά αυτές έχουν μετακινηθεί, το έδαφος έχει μετατοπισθεί από σεισμικές δονήσεις. Επιστρέφεις εκεί που ξεκίνησες και βλέπεις το μέρος για πρώτη φορά. Ο δρόμος είναι διαφορετικός. Μπορείς να επιστρέψεις στο μέλλον; Μπορείς να επιστρέψεις στην 3η Σεπτέμβρη του 2010, του 2020; Η' μήπως θα χρειαστεί, θες δε θες, ένα νέο “1909” εκατό χρόνια μετά;
Εδώ και πολύ καιρό σύντροφε το ρολόι μας δεν συγχρονίζεται με το ρολόι της ιστορίας. Χώνεψέ το. Ξεκόλλα από ξεπερασμένες συμπάθειες και αντιπάθειες και προχώρα. Μπορείς και μπορούμε.
