Δευτέρα 30 Ιουνίου 2008

Το ΠΑΣΟΚ και τα διλήμματα του γεωργού

“Τι να κάνουμε”, με το δένδρο του ΠΑΣΟΚ; Έχουμε τα ίδια περίπου διλήμματα, τις ίδιες επιλογές με έναν καλλιεργητή.

Πρώτη επιλογή: Δεν κάνεις τίποτε. Το Do Nothing. Δεν είμαστε σε θέση τώρα να κάνουμε κάτι που θα το κάνει καλύτερο. Ενεργητική αναμονή, άσε να ρίξει τις πρώτες “βροχές” και βλέπουμε! Άσε την κρίση να κάνει τη δουλειά της, να δείξει τις νέες ευκαιρίες.

Δεύτερη επιλογή: Γερό κλάδεμα να το φέρεις σε νέο σχήμα, να το ζωντανέψεις. Και ποιος θα διαλέξει τα ξερά και τα σάπια κλαδιά; Θέλει "καλό" και έξυπνο χέρι κλαδευτή και άντε να το βρεις.

Τρίτη επιλογή: Και κλάδεμα και “μπόλιασμα” για να προκύψουν νέες διασταυρώσεις, νέες ποικιλίες, νέες γενετικές παραλλαγές, νέα υβρίδια, με τα δεδομένα του 21ου αιώνα. Ανασύνθεση, εκ νέου ίδρυση αλλά δεν είναι κι εύκολο να βρεις τα νέα “μάτια”, τα νέα φύτρα και τον καλό “κεντριστή”.

Τέταρτη επιλογή: Όσο κι αν το πονάς το κόβεις στον κορμό, να βγάλει νέες παραφυάδες. Ναι, αλλά έχεις υπομονή να αργήσει ο καρπός; Η αναμονή θα σε τρελάνει. Έμαθες στα εύκολα και γρήγορα “κέρδη”. Συνήθισες στις εύκολες απαντήσεις.

Πέμπτη επιλογή: Ξεπάτωμα και φύτεμα καινούργιου δένδρου. Και αν δεν “πιάσει” ρίζες και μείνει στον αέρα; Και αν δεν “βρέξει”; Μεγάλο ρίσκο. Και με ποια “χέρια”, ποιες εφεδρείες σε νέα πρόσωπα και νέες ιδέες, με ποια διανοητικά και ψυχολογικά αποθέματα θα το επιχειρήσεις;

Καμία επιλογή τώρα δεν είναι εύκολη. Η χαμένη στιγμή δεν επιστρέφει ποτέ η ίδια. Ξαναγυρίζεις στις ρίζες αλλά αυτές έχουν μετακινηθεί, το έδαφος έχει μετατοπισθεί από σεισμικές δονήσεις. Επιστρέφεις εκεί που ξεκίνησες και βλέπεις το μέρος για πρώτη φορά. Ο δρόμος είναι διαφορετικός. Μπορείς να επιστρέψεις στο μέλλον; Μπορείς να επιστρέψεις στην 3η Σεπτέμβρη του 2010, του 2020; Η' μήπως θα χρειαστεί, θες δε θες, ένα νέο “1909” εκατό χρόνια μετά;

Εδώ και πολύ καιρό σύντροφε το ρολόι μας δεν συγχρονίζεται με το ρολόι της ιστορίας. Χώνεψέ το. Ξεκόλλα από ξεπερασμένες συμπάθειες και αντιπάθειες και προχώρα. Μπορείς και μπορούμε.

Παρασκευή 27 Ιουνίου 2008

Ο Τελευταίος Επισκέπτης...

Ακολουθεί ο τελευταίος Επισκέπτης της Παρασκευής για αυτή τη σαιζόν. Το συγκεκριμένο επεισόδιο θα αργήσει λίγο να προστεθεί στο podcast λόγω των προβλημάτων που παρουσιάζει αυτές τις ημέρες το Odeo.
Ενημέρωση (28/6): το επεισόδιο έχει προστεθεί κανονικά.



Ο Επισκέπτης της Παρασκευής 27.6.08 (mp3)

Πέμπτη 19 Ιουνίου 2008

Slow sex, slow food με κρητικό εφτάζυμο

Σε μια εποχή υψηλής ταχύτητας, fast food τρόπου ζωής σας προτείνω αυτό το καλοκαίρι να ανακαλύψετε ξανά την αξία της βραδύτητας. Με τη γλώσσα έξω ζείτε, δουλεύετε, τρώτε, σκέφτεστε, κάνετε σεξ και διακοπές. Δοκιμάστε λοιπόν διαφορετικά! Πιο αργά! Slow sex, slow ethos, slow food, slow cities! Σας προτείνω στις διακοπές μια άσκηση βραδύτητας με κρητικό χρώμα. Κάντε έρωτα, σκεφτείτε, απολαύστε τη θάλασσα, διαβάστε ένα βιβλίο με αργή διαδικασία όπως ετοιμάζουμε το κρητικό εφτάζυμο. Μιμηθείτε την ιεροτελεστία που κάνουμε για το φαινομενικά πιο απλό και εύκολο πράγμα, το ψωμί! Σας προσφέρω τη συνταγή και σεις καλείστε να τη μετουσιώσετε στον έρωτα, στο μαγείρεμα ακόμα και στη δημοσιογραφία και την πολιτική.

Παραδοσιακό εφτάζυμο

5 κιλά αλεύρι σταρένιο ή μισό σταρένιο – μισό κρίθινο
1 κιλό ρεβίθια
3 κουταλιές αλάτι
300 γραμ. ζάχαρη
3 λίτρα νερό
2 καφτερές πιπεριές
5-6 δαφνόφυλλα
κανέλα, πιπέρι, κύμινο,
γλυκάνισο (από 1 κουταλάκι)

Αλέθομε τα ρεβίθια και προσθέτομε τις πιπεριές ψιλοκομμένες, λίγο αλάτι και λίγο ζεστό νερό να γίνει πηχτός χυλός και χτυπάμε το μείγμα καλά. Σκεπάζομε το μείγμα και αφήνομε σε σταθερή ζεστή θερμοκρασία για ένα βράδυ. Όταν είναι έτοιμο σχηματίζεται αφρός στην επιφάνεια. Αυτός είναι ο “κουνενός¨.
Ζεσταίνομε το νερό στο οποίο προσθέτομε τα δαφνόφυλλα. Ανακατεύομε το 1 λίτρο χλιαρό νερό με τον κουνενό, ρίχνομε και ανάλογο αλεύρι και φτιάχνομε πάλι πηχτό χυλό. Όταν ανέβει (σε 2-3 ώρες), επαναλαμβάνομε τη διαδικασία προσθέτοντας τώρα το υπόλοιπο αλεύρι, τα μπαχαρικά, το νερό, το αλάτι και τη ζάχαρη μέχρι να έχομε μια ελαστική ζύμη, αρκετά μαλακή. Αφήνομε τη ζύμη σκεπασμένη ν' ανέβει και μετά πλάθομε τα εφτάζυμα, στρογγυλά ή στενόμακρα. Περιμένομε και τα εφτάζυμα ν΄ ανέβουν (περίπου 2 ώρες), αλείφομε την επιφάνειά τους με ζαχαρόνερο και πασπαλίζομε με μπόλικο σησάμι. Τα ψήνομε σε προθερμασμένο φούρνο.
------

Η παραπάνω συνταγή είναι παραδοσιακή της Κρήτης και παρουσιάζεται και στο εξαιρετικό βιβλίο της Μαρίας & Νίκου Ψιλάκη με τίτλο "Κρητική Παραδοσιακή Κουζίνα" (σ.294).

Τρίτη 17 Ιουνίου 2008

Η αρχή του τέλους ή το τέλος της αρχής

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την παγκόσμια οικονομία. Μερικοί υποθέτουν ότι είναι ένας στασιμοπληθωρισμός τύπου ’70. Στην πραγματικότητα δε γνωρίζουμε αν βρισκόμαστε στην αρχή του τέλους ή στο τέλος της αρχής της κρίσης. Δεν ξέρουμε αν και που θα συμβεί το επόμενό της χτύπημα. Δυσκολευόμαστε να φανταστούμε πώς θα προσαρμοστεί ο κόσμος σε τιμές πετρελαίου 150-200 δολαρίων το βαρέλι. Το μόνο παρήγορο είναι ότι τα φαινόμενα της κρίσης δε συγχρονίζονται στο βαθμό που θα υποθέταμε λόγω παγκοσμιοποίησης και έτσι βλέπουμε την Ευρώπη και την Ασία να διαφοροποιούνται στο οικονομικό κλίμα από τις ΗΠΑ. Το φτάρνισμα της Αμερικής δε φέρνει πνευμονία. Κοινή μοίρα η απειλή του πληθωρισμού και των διεθνών τιμών των commodities και των τροφίμων. Η πλημμυρίδα και η άμπωτη της διεθνούς ρευστότητας. Η καθοδική φάση του οικονομικού κύκλου. Ο χρόνος θα δείξει τι είναι κυκλικό και τι προαναγγέλλει τεκτονικές μετατοπίσεις στον παγκόσμιο καπιταλισμό.

Η Ελλάδα ανήκει στον κύκλο των ευρωπαϊκών χωρών που δομικά τείνουν σε υψηλότερα επίπεδα πληθωρισμού. Υπάρχει ένας εσωτερικός πολλαπλασιαστής των διεθνών πληθωριστικών πιέσεων και πολύ πιο εύκολα δημιουργείται ένα αυτοτροφοδοτούμενο σπιράλ πληθωριστικών προσδοκιών. Ο «πληθωρισμός των φτωχών» εδώ είναι πολύ υψηλότερος από τον «πληθωρισμό των πλουσίων». Η Ελλάδα βρισκόταν σε ανοδική φάση του οικονομικού κύκλου με ρυθμούς ανάπτυξης που τροφοδοτούνταν κυρίως από την εγχώρια ζήτηση και όταν διασταυρώθηκε με τις δυσμενείς διεθνείς συγκυρίες χτυπήθηκε πιο έντονα από την ακρίβεια. Βρισκόταν δηλαδή σε μια φάση όπου το παραγωγικό δυναμικό εξαντλεί της δυνατότητές του να ανταποκριθεί στην εγχώρια ζήτηση και ασκούνται πιέσεις στο κόστος παραγωγής και τις τιμές.

Η πολιτική αδυνατεί να απαντήσει τόσο με τις αναγκαίες άμεσες «ασπιρίνες» όσο και με τις μέσο-μακροπρόθεσμες αλλαγές που υπερβαίνουν θετικά τα διαρθρωτικά θεμελιώδη δεδομένα της ελληνικής οικονομίας τα οποία βυθίζουν την ανταγωνιστικότητα της και τροφοδοτούν τον πληθωρισμό:

• Υψηλή καρτελοποίηση, κλειστές άκαμπτες αγορές προϊόντων, υπηρεσιών και επαγγελμάτων, ανίσχυροι αντι-τράστ ελεγκτικοί μηχανισμοί, ισχυρή δυναμική προσοδοθηρισμού και κερδοσκοπίας.
• Συρρίκνωση μιας παραγωγικής βάσης με έντονα παραδοσιακά χαρακτηριστικά, σχετικά χαμηλή παραγωγικότητα και περιορισμένη εξωστρέφεια, συγκριτικά χαμηλό ποσοστό απασχόλησης και προβληματικό δημογραφικό.
• Ισχυρή ρευστότητα από υπερδανεισμό του κράτους και του νοικοκυριού, από τα ΚΠΣ, τη «σκιώδη» οικονομία, τα έσοδα από τον τουρισμό και τη ναυτιλία.
• Χαμηλή απόδοση της δημόσιας δαπάνης, χαμηλή παραγωγικότητα της διοίκησης και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, αυξανόμενες διοικητικές τιμές, κρατικό-ολιγαρχικό σύμπλεγμα, έμμεσοι φόροι υπέρ τρίτων, υψηλό κόστος γραφειοκρατίας, υπερρυθμίσεων και διαφθοράς, ισχυρές προσοδοθηρικές ομάδες γύρω από το κράτος.

Η «αλαφράδα» της ελληνικής οικονομίας της έδινε μέχρι τώρα τη δυνατότητα να επιπλέει στις δυσμενείς διακυμάνσεις των αγορών και να διατηρεί υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Έχει γλιτώσει μέχρι στιγμής από ανάλογες με την Ισπανία και την Ιρλανδία φούσκες των ακινήτων. Το δεύτερο εξάμηνο του 2008 θα ξέρουμε αν το επώδυνο μίγμα των υψηλότερων επιτοκίων και των τιμών του πετρελαίου θα αντιστρέψουν τη μοίρα της και αν θα τη στοιχειώσει ή όχι ένας νέος στασιμοπληθωρισμός μακράς διάρκειας. Η κυβέρνηση βρίσκεται χωρίς σχέδιο Β για τη διαχείριση της νέας κατάστασης. Άμεσα έχω προτείνει την καθιέρωση της Ηλεκτρονικής Κάρτας για την αγορά τροφίμων και πετρελαίου θέρμανσης στους συμπολίτες μας κάτω από το όριο της φτώχειας καθώς και μια σειρά προτάσεις για την αποτελεσματικότητα των εποπτικών μηχανισμών της αγοράς.

Παρασκευή 6 Ιουνίου 2008

Το Χαμένο Μπλουζ και το Don’t look back

Ένα καλοκαιρινό μυθιστόρημα ελεύθερο με άδεια Creative Commons στο διαδίκτυο.

Don’t look back, μη γυρνάς στις παλιές μέρες, πάψε να ζεις στο παρελθόν τραγουδά ο γερο – μπλουζίστας Τζον Λη Χούκερ. Κι όμως εκεί που αποχαιρετάς το παρελθόν «αυτό αίφνης ξαναγυρίζει, ξαναγίνεται ό,τι ήταν, στο φινάλε ανταμώνει την αφετηρία, στην αρχή του ξαναβρίσκει το τέλος, μα δεν τελειώνει.»

Έτσι καταλήγει το Χαμένο Μπλουζ, το πιο βιωματικό βιβλίο – μυθιστόρημά μου. Όταν το 1997 κοινοποίησα το μυστικό της Όλιας, του Μάριου, του Δημήτρη, του Μάικλ, της Μάρθας, της Κριστίν, του Σπύρου, της Μόνα, ένα μυστικό που θέρμανε επί χρόνια εσωτερικά την ύπαρξή μου, ήταν σαν να έχασα ένα χέρι. Αυτό ακριβώς ήθελα όσο κι αν ήταν προσωπικά οδυνηρό. Ένα εσωτερικό άδειασμα για να αφήσω ελεύθερους χώρους στη σκέψη μου για να υποδεχθούν το νέο που ερχόταν και ήταν ριζικά διαφορετικό από το βίωμα της «μεγάλης νύχτας» που έζησα έντονα στα φοιτητικά μου χρόνια. Ήταν μία ημιτελής μάλλον απόπειρα να απελευθερωθώ από τη νοσταλγία και τη μαγεία εκείνης της «νύχτας» που μπορεί να δίνει νόημα στη δική μας ύπαρξη, που αξίζει να τη μοιραστούμε με τους νεότερους αλλά απειλεί να τους καπελώσει το μυθολογικό, ψυχολογικό και ιστορικό υπόβαθρο της δικής μας γενιάς. Δίχως αυτή την απελευθέρωση δεν θα μπορούσα να είχα γράψει το «Βαμπίρ και Κανίβαλοι» (2004) που επανατοποθετεί τα προβλήματα των γενεών στο νέο ιστορικό περιβάλλον, ούτε βέβαια το «Τάνγκο του Τσε» (2002), το «Ζητούνται Αλχημιστές» (2005), το «Θηλυκό Πόκερ (2006) ή αυτό που έρχεται το 2008.

Σαράντα χρόνια μετά το Μάη του ’68, 35 μετά το Πολυτεχνείο αφιερώνω το «Χαμένο Μπλουζ» στους νεότερους, κυρίως στη γενιά της Νέας Χιλιετίας με την ελπίδα ότι θα βρει ένα δικό της πρωτότυπο δρόμο, θα υπερβεί ένα διάχυτο αυτισμό που την καθηλώνει νευρωτικά σε μία ξεπερασμένη ψευδοαριστερή ρητορική και κατοχυρώνει ένα συντηρητικό στάτους κβο σε βάρος της (δείτε πέρα από το «Βαμπίρ και Κανίβαλοι» και το κείμενο στο ιστολόγιό μου με τίτλο: ‘Η γενιά των 700 ευρώ: δεξιό κλύσμα, «αριστερό» μελό και τηλεοπτική σαπουνόπερα»).
Υπογραμμίζω ότι το «Χαμένο Μπλουζ» γράφτηκε επτά χρόνια πριν τη σύλληψη της «17ης Νοέμβρη» και αποτέλεσε τότε αντικείμενο έρευνας από ξένες μυστικές υπηρεσίες. Υπέθεσαν ότι κάτι ήξερα αλλά διαψεύσθηκαν. Ο Μάριος ανήκει σε άλλο κόσμο.

Έχετε λοιπόν πλέον στα χέρια σας το «Χαμένο Μπλουζ» για να ξαναγράψετε εσείς ελεύθερα, σε κείμενο, σε ήχο, σε εικόνα, ό,τι σας κεντρίζει από την περιπέτεια την Όλιας, του Μάριου, του Δημήτρη, του Μάικλ, της Κριστίν κ.α., να παρουσιάσετε τις δικές σας αφηγήσεις, να πείτε τη γνώμη σας γι΄αυτό που συνέβη και για αυτό που θα μπορούσε να έχει συμβεί και δεν συνέβη, να στοιχηματίσετε για το πραγματικό και το φανταστικό της ιστορίας. Κερδίστε διαδικτυακά έναν κόσμο που «χάθηκε» και ίσως «χάσαμε» για πάντα. Ξανακερδίστε το «χαμένο χρόνο» μέσα από τη γραφή και την ανάγνωση. Καλοκαίρι λοιπόν με μία άλλη «καλοκαιρινή νύχτα», με έναν άλλο μακρινό Ιούλιο, Αύγουστο.

Τέλος, ένα μεγάλο ευχαριστώ στις Εκδόσεις Καστανιώτη που συμφώνησαν να διατεθεί ελεύθερα το μυθιστόρημα. Περιμένω, όπως πάντα τα σχόλιά σας.

-------
[Προσθήκη: 6/6/08 - 16:28]

Περισσότερα και στον Επισκέπτη της Παρασκευής:


Ο Επισκέπτης της 6ης Ιούνη 2008


Κατεβάστε το σε: (pdf) (doc) (txt)
Η έκδοση σε pdf είναι η πλησιέστερη προς το πρωτότυπο.

------

[Προσθήκη: 10/6/08 - 10:10]

Το "Χαμένο Μπλουζ" έχει πια το δικό του ανεξάρτητο ιστολόγιο όπου μπορείτε να το διαβάσετε ολόκληρο και να σχολιάσετε το κείμενό του. Κλικ εδώ.

Πέμπτη 5 Ιουνίου 2008

Από τον Άννα στον Καϊάφα...

Δεν ξέρω αν θυμάστε την ερώτηση με την οποία ξεκινήσαμε στο wikipolitics.gr, αυτή που αφορούσε τις πολιτικές στήριξης των νέων κατά την είσοδό τους στην αγορά εργασίας;

Λάβαμε λοιπόν χθες την απάντηση. Συνοπτικά σας αναφέρω ότι το Υπουργείο Οικονομικών μας "πάσαρε" στο Υπουργείο Απασχόλησης το οποίο όμως δηλώνει αναρμόδιο!

Περισσότερα εδώ.