“Μη ρωτάς πότε έρχεται η Ημέρα Κρίσεως. Έρχεται κάθε μέρα”. Αυτή την ευαγγελική ρήση χρησιμοποίησε το Ε, Πρόεδρε! για να προειδοποιήσει ενώπιον επερχόμενου κινδύνου από τον ενδεχόμενο καταστροφικό συγχρονισμό όλων των δαιμόνων της ελληνικής οικονομίας: βαθιά ύφεση σε συνθήκες παραγωγικού κενού* γλίστρημα ανά πάσα στιγμή σε κρίση του δημόσιου χρέους* χρεοκοπία ασφαλιστικού συστήματος πριν ακόμη την πλήρη δημογραφική ανατροπή* απρόθυμη Γερμανία και ευρωζώνη να αναλάβει με συγκεκριμένο σχέδιο τη διάσωσή μας. Ίλιγγος σε διπλό κενό: δημοσιονομικό και παραγωγικό.
Ο χρόνος αποκτά επιτάχυνση. Οι αγορές που με πανικό αναζητούν το “μετά το Ντουμπάι ποιος;” στρέφονται σε κείνες τις χώρες της περιφέρειας της Ευρώπης που βρίσκονται στο κόκκινο. Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία κατά σειρά κινδύνου στην ευρωζώνη και εκτός στις Βουλγαρία, Ουγγαρία και τις Βαλτικές χώρες. Αυξάνουν το ασφάλιστρο κινδύνου έναντι ρίσκου υποτιθέμενης χρεοκοπίας. Η λεγόμενη “κερδοσκοπική επίθεση” (για να γλυκάνουμε το χάπι) οφείλεται αντικειμενικά στο γεγονός ότι η δυναμική του χρέους μας ξεπερνά επικίνδυνα τη δυναμική της ανάπτυξής μας τα επόμενα χρόνια. Η Ελλάδα θα κινδυνεύσει περισσότερο από την τρίτη φάση, την τελική πράξη του δράματος της παγκόσμιας κρίσης του καπιταλισμού που θα παιχτεί στα θεωρούμενα risk free ομόλογα. Τα κράτη μπορούν να αντιμετωπίσουν μια κρίση ετοιμάζοντας την επόμενη. Για να αντιμετωπίσουν την πρώτη φούσκα – βουτιά, των χρηματιστηρίων, μείωσαν τα επιτόκια και με την πλημμυρίδα του φθηνού χρήματος δημιούργησαν τη δεύτερη φούσκα, την πιστωτική, που έσκασε συμπαρασύροντας στη βουτιά μαζί της την παγκόσμια οικονομία. Για να την αντιμετωπίσουν δημιούργησαν τη φούσκα του δημόσιου χρέους, τη φούσκα των ομολόγων που το σκάσιμο της θα αποδειχθεί επικίνδυνο για ορισμένες χώρες στη ζώνη υψηλού κινδύνου όπως η Ελλάδα. Μετά τους χαζοχαρούμενους νεοφιλελεύθερους πλάκωσαν οι χαζοχαρούμενοι νεοκεϋνσιανοί που θα έκαναν τον μακαρίτη να τραβά τα μαλλιά του. Μετά τη νεοφιλελεύθερη αυταπάτη ότι μπορούμε από ένα ευρώ να βγάλουμε δάνεια 60 ακόμα και 100 ευρώ, διαψεύδεται η αφελής σχολική νεοκεϋνσιανή αυταπάτη ότι μπορούμε να δανειζόμαστε απεριόριστα και το κάθε ευρώ που ξοδεύουμε να πολλαπλασιάζεται σε 2, 3, ακόμα και 5 ευρώ. Ο πολλαπλασιαστής όμως μπορεί να γίνει αρνητικός αν περάσεις ένα κρίσιμο κατώφλι.
“Τι να κάνουμε;” είναι το ερώτημα - πεμπτουσία της πολιτικής. Πρώτη προτεραιότητα είναι να κρατήσουμε το κεφάλι έξω από το νερό, φωνάζω εδώ και καιρό. Η κυβέρνηση πρέπει να αποκτήσει αντανακλαστικά κυβέρνησης έκτακτης εθνικής ανάγκης. Άμεση “απαγόρευση” των ιερών λέξεων “διάλογος”, “διαβούλευση”, “διαδικασίες”, “δια”, “δια” και αντικατάστασή τους από τις λέξεις: “απόφαση, απόφαση, απόφαση!” και “δράση, δράση, δράση!”. Τι να τον κάνεις ένα διάλογο αν πτωχεύσεις πριν τη λήξη του; Χρόνος δεν υπάρχει. Ή τώρα ο Πρωθυπουργός, η κυβέρνηση με τη στήριξη ενός πλατιού φάσματος κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων δημιουργεί εθνική αίσθηση του επείγοντος, προκαλεί συναγερμό των δημιουργικών δυνάμεων της χώρας και εξαγγέλλει μέτρα που δημιουργούν εμπιστοσύνη στην κοινωνία, την οικονομία, την Ευρώπη και τις αγορές ή αύριο οι λύσεις θα επιβληθούν από τις αγορές με άδικο και πιο επώδυνο τρόπο σε συνθήκες ταπεινωτικές για τους Έλληνες. Ή τώρα από την ελληνική κυβέρνηση ή αύριο από τον διεθνή επόπτη διαχειριστή της ημιπτώχευσής μας! Η Νέα Δημοκρατία που η κυβέρνησή της επέδειξε εγκληματική αδράνεια πρέπει χωρίς φιοριτούρες να συμπαρασταθεί.
Αύριο θα είναι αργά. Οι δυνάμεις της χαζοχαρούμενης αμεριμνησίας θα οδηγήσουν την Ελλάδα στην άτυπη ή και τυπική χρεοκοπία. Κυβέρνηση Έκτακτης Εθνικής Ανάγκης σημαίνει πάνω απ' όλα επείγουσα δράση να αποφύγουμε το χειρότερο σενάριο, να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις για το καλύτερο. Κυβέρνηση εθνικής ανάγκης δεν σημαίνει να ενώσουμε τα αποφάγια του πολιτικού συστήματος σε μια “οικουμενική” της αδράνειας και της αποτυχίας.
Αρχικη δημoσιευση στο protagon.gr
Ο χρόνος αποκτά επιτάχυνση. Οι αγορές που με πανικό αναζητούν το “μετά το Ντουμπάι ποιος;” στρέφονται σε κείνες τις χώρες της περιφέρειας της Ευρώπης που βρίσκονται στο κόκκινο. Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία κατά σειρά κινδύνου στην ευρωζώνη και εκτός στις Βουλγαρία, Ουγγαρία και τις Βαλτικές χώρες. Αυξάνουν το ασφάλιστρο κινδύνου έναντι ρίσκου υποτιθέμενης χρεοκοπίας. Η λεγόμενη “κερδοσκοπική επίθεση” (για να γλυκάνουμε το χάπι) οφείλεται αντικειμενικά στο γεγονός ότι η δυναμική του χρέους μας ξεπερνά επικίνδυνα τη δυναμική της ανάπτυξής μας τα επόμενα χρόνια. Η Ελλάδα θα κινδυνεύσει περισσότερο από την τρίτη φάση, την τελική πράξη του δράματος της παγκόσμιας κρίσης του καπιταλισμού που θα παιχτεί στα θεωρούμενα risk free ομόλογα. Τα κράτη μπορούν να αντιμετωπίσουν μια κρίση ετοιμάζοντας την επόμενη. Για να αντιμετωπίσουν την πρώτη φούσκα – βουτιά, των χρηματιστηρίων, μείωσαν τα επιτόκια και με την πλημμυρίδα του φθηνού χρήματος δημιούργησαν τη δεύτερη φούσκα, την πιστωτική, που έσκασε συμπαρασύροντας στη βουτιά μαζί της την παγκόσμια οικονομία. Για να την αντιμετωπίσουν δημιούργησαν τη φούσκα του δημόσιου χρέους, τη φούσκα των ομολόγων που το σκάσιμο της θα αποδειχθεί επικίνδυνο για ορισμένες χώρες στη ζώνη υψηλού κινδύνου όπως η Ελλάδα. Μετά τους χαζοχαρούμενους νεοφιλελεύθερους πλάκωσαν οι χαζοχαρούμενοι νεοκεϋνσιανοί που θα έκαναν τον μακαρίτη να τραβά τα μαλλιά του. Μετά τη νεοφιλελεύθερη αυταπάτη ότι μπορούμε από ένα ευρώ να βγάλουμε δάνεια 60 ακόμα και 100 ευρώ, διαψεύδεται η αφελής σχολική νεοκεϋνσιανή αυταπάτη ότι μπορούμε να δανειζόμαστε απεριόριστα και το κάθε ευρώ που ξοδεύουμε να πολλαπλασιάζεται σε 2, 3, ακόμα και 5 ευρώ. Ο πολλαπλασιαστής όμως μπορεί να γίνει αρνητικός αν περάσεις ένα κρίσιμο κατώφλι.
“Τι να κάνουμε;” είναι το ερώτημα - πεμπτουσία της πολιτικής. Πρώτη προτεραιότητα είναι να κρατήσουμε το κεφάλι έξω από το νερό, φωνάζω εδώ και καιρό. Η κυβέρνηση πρέπει να αποκτήσει αντανακλαστικά κυβέρνησης έκτακτης εθνικής ανάγκης. Άμεση “απαγόρευση” των ιερών λέξεων “διάλογος”, “διαβούλευση”, “διαδικασίες”, “δια”, “δια” και αντικατάστασή τους από τις λέξεις: “απόφαση, απόφαση, απόφαση!” και “δράση, δράση, δράση!”. Τι να τον κάνεις ένα διάλογο αν πτωχεύσεις πριν τη λήξη του; Χρόνος δεν υπάρχει. Ή τώρα ο Πρωθυπουργός, η κυβέρνηση με τη στήριξη ενός πλατιού φάσματος κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων δημιουργεί εθνική αίσθηση του επείγοντος, προκαλεί συναγερμό των δημιουργικών δυνάμεων της χώρας και εξαγγέλλει μέτρα που δημιουργούν εμπιστοσύνη στην κοινωνία, την οικονομία, την Ευρώπη και τις αγορές ή αύριο οι λύσεις θα επιβληθούν από τις αγορές με άδικο και πιο επώδυνο τρόπο σε συνθήκες ταπεινωτικές για τους Έλληνες. Ή τώρα από την ελληνική κυβέρνηση ή αύριο από τον διεθνή επόπτη διαχειριστή της ημιπτώχευσής μας! Η Νέα Δημοκρατία που η κυβέρνησή της επέδειξε εγκληματική αδράνεια πρέπει χωρίς φιοριτούρες να συμπαρασταθεί.
Αύριο θα είναι αργά. Οι δυνάμεις της χαζοχαρούμενης αμεριμνησίας θα οδηγήσουν την Ελλάδα στην άτυπη ή και τυπική χρεοκοπία. Κυβέρνηση Έκτακτης Εθνικής Ανάγκης σημαίνει πάνω απ' όλα επείγουσα δράση να αποφύγουμε το χειρότερο σενάριο, να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις για το καλύτερο. Κυβέρνηση εθνικής ανάγκης δεν σημαίνει να ενώσουμε τα αποφάγια του πολιτικού συστήματος σε μια “οικουμενική” της αδράνειας και της αποτυχίας.
Αρχικη δημoσιευση στο protagon.gr
