Φίλε lucidas δεν φοβήθηκα να τα βάλω με «ΤΑ ΝΕΑ». Δε σέρνω όμως τη ζώνη μου για καυγά. Ας προσπαθήσουμε όσο μπορούμε να αποφύγουμε την κολλητική αρρώστια που επεκτείνεται στο χώρο μας «όλοι εναντίων όλων», που έχει φθείρει πρόσωπα και πράγματα και δημιουργεί χάσμα και κρίση εμπιστοσύνης ανάμεσα στην πλειοψηφία των μελών και φίλων του ΠΑΣΟΚ και τα ισχυρά εκδοτικά συγκροτήματα που καλύπτουν τον πολιτικό μας χώρο.
Τα «ΝΕΑ» ατύχησαν τετραπλά στο απαξιωτικό οκτάστηλό τους για μένα στον Μικροπολιτικό με τίτλο «το εκκρεμές Ανδρουλάκη». Υποτίθεται ότι κινήθηκα πέρα -δώθε μεταξύ ΚΚΕ και ΠΑΣΟΚ και συνεπώς τα ίδια θα κάνω και μεταξύ Παπανδρέου και Βενιζέλου.
Πρώτο, πριν δεκαεπτά χρόνια καθαιρέθηκα από το Π.Γ. και την Κ.Ε. του ΚΚΕ και στη συνέχεια διαγράφηκα με κύριο κατηγορητήριο οκτάστηλο πρωτοσέλιδο των «ΝΕΩΝ»με την υπογραφή του Παντελή Καψή, σημερινού διευθυντή, για την γνωστή επιστολή μου προς τον Χαρίλαο Φλωράκη στην οποία συνιστούσα την ανακοπή της πορείας προς την απαράδεκτη δίκη του Ανδρέα και την υπέρβαση από την ιστορική αριστερά των αρνητικών συνεπειών του '89. Το υπόλοιπο κατηγορητήριο της διαγραφής μου, κατά μία δαιμονική σύμπτωση, αναφέρεται σε μία σειρά άρθρων μου στα «ΝΕΑ» με θέμα «Ο νέος αστερισμός της κεντροαριστεράς» στην οποία ανέλυα τη νέα πολιτική και προγραμματική σύγκλιση ΠΑΣΟΚ και αριστεράς.
Δεύτερο, οι αναγνώστες των «ΝΕΩΝ» μπορεί να μην είχαν την ευκαιρία να διαβάσουν ούτε λέξη από τις σκέψεις μου για το θέμα της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, αλλά αρκετοί με ακούν στο ραδιόφωνο ή μπαίνουν μαζικά στην ιστοσελίδα μου, οπότε γνωρίζουν day to day, όπως λέμε στην Κρήτη, το περιεχόμενο της αυτόνομη, κριτικής και ενωτικής μου παρέμβασης. Συνεπώς το προσβλητικό «πέρα – δώθε» δεν πιάνει και εκθέτει την εφημερίδα.
Τρίτο, ατύχησαν «ΤΑ ΝΕΑ» με το απαράδεκτο αινιγματικό τους «είδε το Γιώργο» λες και υπήρχε κάποιο σκοτεινό μυστικό αν ένας βουλευτής του ΠΑΣΟΚ είχε συναντηθεί με τον Πρόεδρό του. Το «είδε τον Γιώργο» μπήκε περίπου σαν να «είδε τον Νταβέλη» όπως επεσήμανα με σχετικό email μου στον διευθυντή των «ΝΕΩΝ». Στην περίπτωση αυτή όμως έπεσαν τελείως έξω αφού πράγματι είδα τον Πρόεδρο στα πλαίσια όμως κομματικής, κοινοβουλευτικής συζήτησης που αφορούσε στην προετοιμασία μας για τον προϋπολογισμό.
Τέταρτο, νομίζω ότι ανάλογα προσβλητικά σχόλια του Μικροπολιτικού απαξιώνουν εκατοντάδες χιλιάδες επώνυμους και ανώνυμους που βρέθηκαν από το χώρο της ιστορικής αριστεράς στο ΠΑΣΟΚ για να συμβάλλουν σε μία σύγχρονη, πλειοψηφική σοσιαλιστική αριστερά.
Το περιφρονητικό σχόλιο των «ΝΕΩΝ» πάντως δεν έχει εμένα πραγματικό αποδέκτη. Τα λένε στην πεθερά για να τα ακούει η νύφη. Ο Μικροπολιτικός των «ΝΕΩΝ» ξέρει ότι δεν έχει καμία ελπίδα να επηρεάσει την όποια τελική επιλογή μου. Σπεύδει βέβαια προκαταβολικά να την απαξιώσει για να μειώσει την επίδρασή της δίχως να υποψιάζεται ποια θα είναι. Στην πραγματικότητα απευθύνει προειδοποίηση σε άλλα επώνυμα στελέχη που έχουν κακώς χαρακτηριστεί αναποφάσιστα. Ξέρει, έτσι κι αλλιώς, ότι εγώ δεν έχω ούτε να κερδίσω τίποτα ούτε να χάσω από τα σχόλιά του. Το απέδειξα με το γεγονός ότι με τίμησε η Β΄ Αθηνών δίχως καμία προεκλογική συνέντευξη στα «ΝΕΑ». Στο ΠΑΣΟΚ είναι γνωστό ότι υπάρχουν οι εκλεκτοί και οι υπερπροστατευμένοι από τον τύπο της παράταξης και οι παρίες τους οποίους με περισσή ευκολία απαξιώνουν στην πρώτη ευκαιρία.
Πράγματι το σχόλιο των «ΝΕΩΝ», όπως λες φίλε, ήρθε σαν τιμωρία μου για την συντροφική και φιλική ανάλυση ορισμένων σφαλμάτων της κίνησης Βενιζέλου. Αναρωτιέμαι βέβαια πώς θα σχολιαστεί ανάλογο κείμενό μου για τα προβλήματα της προεδρίας Παπανδρέου. Προς θεού όμως, μην αξιολογείτε τον Βαγγέλη Βενιζέλο από τον υπερβάλλοντα ζήλο ορισμένων εκδοτικών κύκλων που υποτίθεται ότι τον στηρίζουν σήμερα. Αν τυχόν χάσει την εκλογή ο Βαγγέλης ένα σημαντικό μερίδιο ευθύνης φέρουν οι «ψεύτικοι φίλοι» του. Προσωπικά ξέρω ένα μεγάλο αριθμό στελεχών, μελών και φίλων του ΠΑΣΟΚ που υπολόγισαν καταρχήν θετικά την υποψηφιότητά του αλλά αντέδρασαν με αρνητικά αντανακλαστικά στην επιχειρούμενη ωμή χειραγώγησή τους. Κάνουν άλλες επιλογές ή μένουν αναποφάσιστοι μόνο και μόνο για να υπερασπίσουν την αξιοπρέπεια και πολιτική αυτονομία του χώρου. Είναι οι ίδιοι «ψεύτικοι φίλοι» που λοιδορούσαν πριν μερικά χρόνια τον Βαγγέλη για τον «βασικό μέτοχο», ανεξάρτητα από τα όποια προβλήματα αυτού του νόμου. Έχω πει πολλές φορές δημόσια ότι ο Βαγγέλης Βενιζέλος έχει τόση αυτάρκεια, αίσθηση διανοητικής υπεροχής, αλαζονεία, εύλογη φιλοδοξία και κτηνώδη αυτοπεποίθηση που δεν πρόκειται να γίνει υπηρέτης των συμφερόντων που σπεύδουν να υιοθετήσουν προς ζημία του την υποψηφιότητά του. Δεν είναι γενετικά υιοθετήσιμος, έχω υπογραμμίσει. Νωρίτερα από όσο πιστεύουμε θα έρθει η κρίση των σχέσεών του μ' αυτούς που φαντασιώνονται ότι ποδηγετούν τις εξελίξεις και έχουν το ΠΑΣΟΚ στην «τσέπη» τους.
Το αυστηρό μου αυτό σχόλιο προς τα «ΝΕΑ» δεν μεταβάλει την εκτίμησή μου προς την τεράστια ενημερωτική, μορφωτική και πολιτιστική συμβολή τους και βέβαια προς τους συντάκτες του. Μάλιστα αν ήταν να ξεκινήσω μία τολμηρή στήλη νέων ιδεών για τη σοσιαλιστική αριστερά στον 21ο αιώνα θα είχα τα «ΝΕΑ» ως πρώτη επιλογή μου. Δεν νομίζω όμως πως όταν κάποιοι ισχυροί «φτύνουν» ένα βουλευτή του Ελληνικού κοινοβουλίου αυτός πρέπει να λέει ότι βρέχει. Ένας καλός και ανοιχτός καυγάς είναι προτιμότερος από τις βυζαντινές συναλλαγές για να υπάρξει ειλικρινής συνεργασία.
(τα παραπάνω με αφορμή και ένα σχόλιο του lucidas στο προηγούμενο post)
Οι τέσσερις ατυχίες των ΝΕΩΝ
Τα «ΝΕΑ» ατύχησαν τετραπλά στο απαξιωτικό οκτάστηλό τους για μένα στον Μικροπολιτικό με τίτλο «το εκκρεμές Ανδρουλάκη». Υποτίθεται ότι κινήθηκα πέρα -δώθε μεταξύ ΚΚΕ και ΠΑΣΟΚ και συνεπώς τα ίδια θα κάνω και μεταξύ Παπανδρέου και Βενιζέλου.
Πρώτο, πριν δεκαεπτά χρόνια καθαιρέθηκα από το Π.Γ. και την Κ.Ε. του ΚΚΕ και στη συνέχεια διαγράφηκα με κύριο κατηγορητήριο οκτάστηλο πρωτοσέλιδο των «ΝΕΩΝ»με την υπογραφή του Παντελή Καψή, σημερινού διευθυντή, για την γνωστή επιστολή μου προς τον Χαρίλαο Φλωράκη στην οποία συνιστούσα την ανακοπή της πορείας προς την απαράδεκτη δίκη του Ανδρέα και την υπέρβαση από την ιστορική αριστερά των αρνητικών συνεπειών του '89. Το υπόλοιπο κατηγορητήριο της διαγραφής μου, κατά μία δαιμονική σύμπτωση, αναφέρεται σε μία σειρά άρθρων μου στα «ΝΕΑ» με θέμα «Ο νέος αστερισμός της κεντροαριστεράς» στην οποία ανέλυα τη νέα πολιτική και προγραμματική σύγκλιση ΠΑΣΟΚ και αριστεράς.
Δεύτερο, οι αναγνώστες των «ΝΕΩΝ» μπορεί να μην είχαν την ευκαιρία να διαβάσουν ούτε λέξη από τις σκέψεις μου για το θέμα της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, αλλά αρκετοί με ακούν στο ραδιόφωνο ή μπαίνουν μαζικά στην ιστοσελίδα μου, οπότε γνωρίζουν day to day, όπως λέμε στην Κρήτη, το περιεχόμενο της αυτόνομη, κριτικής και ενωτικής μου παρέμβασης. Συνεπώς το προσβλητικό «πέρα – δώθε» δεν πιάνει και εκθέτει την εφημερίδα.
Τρίτο, ατύχησαν «ΤΑ ΝΕΑ» με το απαράδεκτο αινιγματικό τους «είδε το Γιώργο» λες και υπήρχε κάποιο σκοτεινό μυστικό αν ένας βουλευτής του ΠΑΣΟΚ είχε συναντηθεί με τον Πρόεδρό του. Το «είδε τον Γιώργο» μπήκε περίπου σαν να «είδε τον Νταβέλη» όπως επεσήμανα με σχετικό email μου στον διευθυντή των «ΝΕΩΝ». Στην περίπτωση αυτή όμως έπεσαν τελείως έξω αφού πράγματι είδα τον Πρόεδρο στα πλαίσια όμως κομματικής, κοινοβουλευτικής συζήτησης που αφορούσε στην προετοιμασία μας για τον προϋπολογισμό.
Τέταρτο, νομίζω ότι ανάλογα προσβλητικά σχόλια του Μικροπολιτικού απαξιώνουν εκατοντάδες χιλιάδες επώνυμους και ανώνυμους που βρέθηκαν από το χώρο της ιστορικής αριστεράς στο ΠΑΣΟΚ για να συμβάλλουν σε μία σύγχρονη, πλειοψηφική σοσιαλιστική αριστερά.
η πεθερά και η νύφη
Το περιφρονητικό σχόλιο των «ΝΕΩΝ» πάντως δεν έχει εμένα πραγματικό αποδέκτη. Τα λένε στην πεθερά για να τα ακούει η νύφη. Ο Μικροπολιτικός των «ΝΕΩΝ» ξέρει ότι δεν έχει καμία ελπίδα να επηρεάσει την όποια τελική επιλογή μου. Σπεύδει βέβαια προκαταβολικά να την απαξιώσει για να μειώσει την επίδρασή της δίχως να υποψιάζεται ποια θα είναι. Στην πραγματικότητα απευθύνει προειδοποίηση σε άλλα επώνυμα στελέχη που έχουν κακώς χαρακτηριστεί αναποφάσιστα. Ξέρει, έτσι κι αλλιώς, ότι εγώ δεν έχω ούτε να κερδίσω τίποτα ούτε να χάσω από τα σχόλιά του. Το απέδειξα με το γεγονός ότι με τίμησε η Β΄ Αθηνών δίχως καμία προεκλογική συνέντευξη στα «ΝΕΑ». Στο ΠΑΣΟΚ είναι γνωστό ότι υπάρχουν οι εκλεκτοί και οι υπερπροστατευμένοι από τον τύπο της παράταξης και οι παρίες τους οποίους με περισσή ευκολία απαξιώνουν στην πρώτη ευκαιρία.
Οι «ψεύτικοι φίλοι» του Βαγγέλη
Πράγματι το σχόλιο των «ΝΕΩΝ», όπως λες φίλε, ήρθε σαν τιμωρία μου για την συντροφική και φιλική ανάλυση ορισμένων σφαλμάτων της κίνησης Βενιζέλου. Αναρωτιέμαι βέβαια πώς θα σχολιαστεί ανάλογο κείμενό μου για τα προβλήματα της προεδρίας Παπανδρέου. Προς θεού όμως, μην αξιολογείτε τον Βαγγέλη Βενιζέλο από τον υπερβάλλοντα ζήλο ορισμένων εκδοτικών κύκλων που υποτίθεται ότι τον στηρίζουν σήμερα. Αν τυχόν χάσει την εκλογή ο Βαγγέλης ένα σημαντικό μερίδιο ευθύνης φέρουν οι «ψεύτικοι φίλοι» του. Προσωπικά ξέρω ένα μεγάλο αριθμό στελεχών, μελών και φίλων του ΠΑΣΟΚ που υπολόγισαν καταρχήν θετικά την υποψηφιότητά του αλλά αντέδρασαν με αρνητικά αντανακλαστικά στην επιχειρούμενη ωμή χειραγώγησή τους. Κάνουν άλλες επιλογές ή μένουν αναποφάσιστοι μόνο και μόνο για να υπερασπίσουν την αξιοπρέπεια και πολιτική αυτονομία του χώρου. Είναι οι ίδιοι «ψεύτικοι φίλοι» που λοιδορούσαν πριν μερικά χρόνια τον Βαγγέλη για τον «βασικό μέτοχο», ανεξάρτητα από τα όποια προβλήματα αυτού του νόμου. Έχω πει πολλές φορές δημόσια ότι ο Βαγγέλης Βενιζέλος έχει τόση αυτάρκεια, αίσθηση διανοητικής υπεροχής, αλαζονεία, εύλογη φιλοδοξία και κτηνώδη αυτοπεποίθηση που δεν πρόκειται να γίνει υπηρέτης των συμφερόντων που σπεύδουν να υιοθετήσουν προς ζημία του την υποψηφιότητά του. Δεν είναι γενετικά υιοθετήσιμος, έχω υπογραμμίσει. Νωρίτερα από όσο πιστεύουμε θα έρθει η κρίση των σχέσεών του μ' αυτούς που φαντασιώνονται ότι ποδηγετούν τις εξελίξεις και έχουν το ΠΑΣΟΚ στην «τσέπη» τους.
Το εκκρεμές θα κινηθεί ακόμη μία φορά αλλά δεν θα είναι του Ανδρουλάκη!
Το αυστηρό μου αυτό σχόλιο προς τα «ΝΕΑ» δεν μεταβάλει την εκτίμησή μου προς την τεράστια ενημερωτική, μορφωτική και πολιτιστική συμβολή τους και βέβαια προς τους συντάκτες του. Μάλιστα αν ήταν να ξεκινήσω μία τολμηρή στήλη νέων ιδεών για τη σοσιαλιστική αριστερά στον 21ο αιώνα θα είχα τα «ΝΕΑ» ως πρώτη επιλογή μου. Δεν νομίζω όμως πως όταν κάποιοι ισχυροί «φτύνουν» ένα βουλευτή του Ελληνικού κοινοβουλίου αυτός πρέπει να λέει ότι βρέχει. Ένας καλός και ανοιχτός καυγάς είναι προτιμότερος από τις βυζαντινές συναλλαγές για να υπάρξει ειλικρινής συνεργασία.
(τα παραπάνω με αφορμή και ένα σχόλιο του lucidas στο προηγούμενο post)
