Το Υπουργείο Παιδείας βρίσκεται σε νευρική παράκρουση και αδυνατεί να δώσει διέξοδο στην κρίση μέσα από κλίμα εμπιστοσύνης και διαλόγου. Ο Πρωθυπουργός, όλα τα πολιτικά κόμματα πρέπει να παρέμβουν άμεσα. Απαιτείται πρωτοβουλία για μία μίνιμουμ συμφωνία ώστε να μη χαθεί η εξεταστική περίοδος και να συνεχιστεί ο αγώνας με ανοιχτά πανεπιστήμια.
Το κλειδί για μία ευρύτερη συναίνεση στα πανεπιστήμια είναι:
Η αύξηση της χρηματοδότησης συν αξιόπιστες διαδικασίες αξιολόγησης που δεν καταλήγουν σε νέο υπερσυγκεντρωτισμό, στον «μεγάλο ελεγκτή» - το Υπουργείο Παιδείας.
Το κράτος, μονομερώς, με ιστορική πρωτοβουλία ανακυρήσσει πλήρως αυτόνομα τα πανεπιστήμια, όχι μόνο με την ακαδημαϊκή και διοικητική έννοια αλλά και την χρηματοοικονομική.
Τα δημόσια πανεπιστήμια θα λειτουργούν ως εάν ήταν μη κρατικά – μη κερδοσκοπικά, δηλαδή αποδεσμεύονται από την ένταξή τους στο διοικητικό – γραφειοκρατικό σύστημα. Το κράτος χρησιμοποιώντας το εργαλείο της χρηματοδότησης με ποιοτικά και ποσοτικά κριτήρια διεγείρει τον ανταγωνισμό ανάμεσά τους και προς τα αντίστοιχα μέσου και ανώτερου επιπέδου της Ευρώπης.
Τα θέματα που αναδεικνύει η «Επιτροπή Σοφών» δεν μπορούν να επιβληθούν εκ των άνω, με μία ντιρεκτίβα αλλά αφήνονται να ρυθμιστούν από τα ίδια τα ιδρύματα στα πλαίσια της αυτονομίας και αυτοδιαχείρησής τους. Δεν έχει κανένα νόημα ένας νόμος να ρυθμίζει κεντρικά όλες τις λεπτομέρειες που αφορούν τη διάταξη των μαθημάτων και το καθεστώς φοίτησης.
Η συζήτηση για το άρθρο 16 πρέπει να γίνει ψύχραιμα σε ένα κλίμα εμπιστοσύνης και δεν έχει κανένα επείγοντα χαρακτήρα. Το επείγον για το πολιτικό σύστημα είναι να κάνει ανταγωνιστικά τα δημόσια πανεπιστήμια. Στις δημόσιες τοποθετήσεις υπό τον τίτλο ‘μη κρατικά – μη κερδοσκοπικά’ εννοούνται τελείως διαφορετικές πολιτικές για το πανεπιστήμιο και συνεπώς χρειάζεται ψύχραιμη ιδεολογική και προγραμματική συζήτηση.
