Σενάριο Ι: Ο ελληνικός στρατός αποκλείει από παντού το κέντρο της Αθήνας, η αστυνομία, υπό τις ιαχές των «Χρυσαυγιτών», συλλαμβάνει μαζικά τους μετανάστες, εισβάλει στις πολυκατοικίες και τους πετά έξω σαν τρομαγμένους λαγούς, τους μεταφέρει στον «ιππόδρομο», τους φορτώνει στα πλοία αλλά δεν έχει πού να τους πάει. Καμιά χώρα δεν τους υιοθετεί. Κανείς δεν τους δέχεται. Τα ξερονήσια της παλιάς εξορίας των αριστερών δεν έχουν υποδομές ή έχουν γίνει τουριστικά. Τα πλοία-φαντάσματα καθηλώνονται στο πέλαγος. Διεθνής σάλος σε βάρος της Ελλάδας. Η ήπιας παρανομίας λαθρομετανάστευση με προορισμό τη Δυτική Ευρώπη μεταλλάσσεται σε επιθετική παρανομία και φονταμενταλιστική τρομοκρατία.
Σενάριο ΙΙ: Ανοιχτά σύνορα, δύο, τρεις, εκατό Άγιοι Παντελεήμονες, η υποτιθέμενη «αντιρατσιστική» αριστερά βλέπει να συντελείται ένα θαύμα πολυ-πολιτισμικότητας και ανεκτικότητας αλλά η γκετοποίηση, η εξαθλίωση, η εγκληματικότητα, η αποδιάρθρωση κάθε έννοιας εργασιακών σχέσεων και η χαώδης διάλυση του συστήματος υγείας πλήττουν τα φτωχότερα στρώματα του πληθυσμού και σπρώχνουν τους μεσαίους νοικοκυραίους σε ξενοφοβικούς ακροδεξιούς δρόμους.
Τα δύο αυτά ακραία σενάρια σε οποιαδήποτε παραλλαγή τους είναι εθνικά και κοινωνικά επικίνδυνα. Απορρίπτουμε τον κοινό παρανομαστή «εγκληματικότητα» κάτω από τα διαφορετικά μεταναστευτικά ρεύματα. Τιμούμε τους ανθρώπους που για ένα κομμάτι ψωμί φροντίζουν τους ηλικιωμένους μας, κτίζουν τα σπίτια μας, καλλιεργούν τα χωράφια μας, στηρίζουν τη μεσαία επιχειρηματικότητά μας και γενικά καλύπτουν τα κενά της γήρανσής μας. Στηρίζουμε την κοινωνική τους ένταξη. Δίνουμε ιθαγένεια σ’ όσους έχουν τις προϋποθέσεις ιδιαίτερα τα παιδιά της δεύτερης γενιάς. Αποδεσμεύουμε τους εγκλωβισμένους στη χώρα μας από τις γεωγραφικές, γεωπολιτικές, διπλωματικές, νομικές και αστυνομικές παγίδες. Ασφαλίζουμε περισσότερο τα σύνορά μας και επιλύουμε τα διπλωματικά και άλλα προβλήματα σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη σταδιακή, συντεταγμένη και πολιτισμένη επαναπροώθηση των πράγματι «παρανόμων» και υπεράριθμων. Δεν υπεραντιδρούμε με υστερία. Σπάμε με δημιουργικά μέτρα τη γκετοποίηση. Ετοιμαζόμαστε μέσο-μακροπρόθεσμα σαν Ευρώπη για τα επόμενα μεταναστευτικά κύματα που θα πάρουν νέα απρόβλεπτα χαρακτηριστικά. Δεν ξεχνάμε ότι η μετανάστευση αποτελεί το δημογραφικό παράγοντα με τον υψηλότερο βαθμό αβεβαιότητας στον 21ο αιώνα.
Σενάριο ΙΙ: Ανοιχτά σύνορα, δύο, τρεις, εκατό Άγιοι Παντελεήμονες, η υποτιθέμενη «αντιρατσιστική» αριστερά βλέπει να συντελείται ένα θαύμα πολυ-πολιτισμικότητας και ανεκτικότητας αλλά η γκετοποίηση, η εξαθλίωση, η εγκληματικότητα, η αποδιάρθρωση κάθε έννοιας εργασιακών σχέσεων και η χαώδης διάλυση του συστήματος υγείας πλήττουν τα φτωχότερα στρώματα του πληθυσμού και σπρώχνουν τους μεσαίους νοικοκυραίους σε ξενοφοβικούς ακροδεξιούς δρόμους.
Τα δύο αυτά ακραία σενάρια σε οποιαδήποτε παραλλαγή τους είναι εθνικά και κοινωνικά επικίνδυνα. Απορρίπτουμε τον κοινό παρανομαστή «εγκληματικότητα» κάτω από τα διαφορετικά μεταναστευτικά ρεύματα. Τιμούμε τους ανθρώπους που για ένα κομμάτι ψωμί φροντίζουν τους ηλικιωμένους μας, κτίζουν τα σπίτια μας, καλλιεργούν τα χωράφια μας, στηρίζουν τη μεσαία επιχειρηματικότητά μας και γενικά καλύπτουν τα κενά της γήρανσής μας. Στηρίζουμε την κοινωνική τους ένταξη. Δίνουμε ιθαγένεια σ’ όσους έχουν τις προϋποθέσεις ιδιαίτερα τα παιδιά της δεύτερης γενιάς. Αποδεσμεύουμε τους εγκλωβισμένους στη χώρα μας από τις γεωγραφικές, γεωπολιτικές, διπλωματικές, νομικές και αστυνομικές παγίδες. Ασφαλίζουμε περισσότερο τα σύνορά μας και επιλύουμε τα διπλωματικά και άλλα προβλήματα σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη σταδιακή, συντεταγμένη και πολιτισμένη επαναπροώθηση των πράγματι «παρανόμων» και υπεράριθμων. Δεν υπεραντιδρούμε με υστερία. Σπάμε με δημιουργικά μέτρα τη γκετοποίηση. Ετοιμαζόμαστε μέσο-μακροπρόθεσμα σαν Ευρώπη για τα επόμενα μεταναστευτικά κύματα που θα πάρουν νέα απρόβλεπτα χαρακτηριστικά. Δεν ξεχνάμε ότι η μετανάστευση αποτελεί το δημογραφικό παράγοντα με τον υψηλότερο βαθμό αβεβαιότητας στον 21ο αιώνα.
