Από ότι φαίνεται και τα παραδοσιακά ΜΜΕ άρχισαν να μπαίνουν ενεργότερα στη διαδικασία του διαλόγου και της συμμετοχής των αναγνωστών στη διαμόρφωση της ύλης τους. Τα ΝΕΑ λοιπόν ξεκίνησαν μία νέα σειρά συνεντεύξεων όπου οι αναγνώστες μπορούν να αποστείλουν ερωτήσεις προς τους πολιτικούς. Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε τις δικές μου απαντήσεις στις ερωτήσεις που μου τέθηκαν. Όπως πάντα περιμένω και τις δικές σας!
(οι πρώτες ερωτήσεις είναι του δημοσιογράφου των ΝΕΩΝ, Γιάννη Πολίτη)
κε Ανδρουλάκη, έχετε πει ότι ο Γιώργος Παπανδρέου είναι killer. Δηλαδή περιμένετε και άλλες ανατροπές μετά τον πρόωρο ανασχηματισμό του;
Οι ανατροπές αποδίδουν όταν γίνονται στην κατάλληλη στιγμή σε επιλεγμένα σημεία και έχουν χρόνο να αφομοιωθούν από το κόμμα, να διαχυθούν στην κοινωνία και να δώσουν τελικά αποτελέσματα. Δεν γίνονται ψυχαναγκαστικά κάθε μέρα. Η πολιτική είναι μάχη εφεδρειών και το ΠΑΣΟΚ έχει πολύ περισσότερες από τη Νέα Δημοκρατία σε ιδέες, πρόσωπα, χειρισμούς, συμμαχίες, ψηφοφόρους και φιλικό περίγυρο. Μεταξύ σοβαρού και αστείου πειράζω τους συντρόφους ότι ο Πρόεδρος υιοθετεί τις συμβουλές των μεγάλων μετρ της στρατηγικής και έχει παρατάξει σ’ αυτή την καμπή της μάχης στην πρώτη γραμμή τους παλαιούς και έμπειρους αξιωματικούς για να τραβήξουν πάνω τους τα κανόνια, να εξαντλήσουν τον αντίπαλο και στην κατάλληλη στιγμή θα εμφανίσει από «πίσω» και τα «άκρα» φρέσκα ξεκούραστα στρατεύματα τα οποία θα πλαγιοκοπήσουν, θα περικυκλώσουν και θα συντρίψουν τον «εχθρό».
Το ΠΑΣΟΚ δείχνει το τελευταίο δεκαπενθήμερο να έχει πάρει φόρα. Είναι όμως αρκετό αυτό για να καλύψει το χαμένο χρόνο;
Ο πολιτικός αγώνας σε μια τετραετία είναι μαραθώνιος όχι άθροισμα από κατοστάρια. Θέλει σωστό τέμπο. Επιτρέψτε μου λοιπόν με λίγη στοχαστική διάθεση να υπενθυμίσω μερικά θεωρήματα μεταξύ φυσικής και πολιτικής. Πολιτική είναι η επιστήμη και η τέχνη της διαχείρισης του χρόνου. Ο πολιτικός χρόνος εμπεριέχει τη φθορά, την απώλεια ενέργειας (νόμος εντροπίας). Ο πολιτικός χρόνος υπακούει στην Αρχή της Σχετικότητας. Τρέχεις – τρέχουν και οι άλλοι, φοράμε το ίδιο ρολόι αλλά δείχνει διαφορετική ώρα. Ο πολιτικός χρόνος δεν είναι γραμμικός, συνεχής. Εμπεριέχει άλματα, ασυνέχειες, ένας μήνας μπορεί να ισοδυναμεί με χρόνια, μια δική σου μικρή επιτάχυνση μπορεί να πολλαπλασιαστεί επί τη δύναμη της θέλησης, της γνώσης, της φαντασίας, του αισθήματος και του βιώματος εκατομμυρίων ανθρώπων. Συνεπώς ο «χαμένος χρόνος» ξανακερδίζεται αλλά δεν είναι ποτέ ο ίδιος.
Είναι μεγάλες οι διαφορές πάντως των δυο κομμάτων όπως εμφανίζεται τουλάχιστον στις δημοσκοπήσεις.
Η πολιτική, λέει ένας μεγάλος δάσκαλος, μοιάζει πιο πολύ με την άλγεβρα παρά με την αριθμητική. Εμφανίζεται ξαφνικά μπροστά το σημείο πλην κι εκεί που είσαι στο συν δύο πας στο πλην δύο. Εκεί κοντά βρίσκεται ο Καραμανλής που το έπαιξε στη Βουλή πολύ άνετος. Πέφτει στην «παγίδα της εύκολης επιτυχίας». Βλέπει τις δημοσκοπήσεις αλλά δεν υποψιάζεται ότι μπορεί και να διαβάζει ιστορία. Ο Γιώργος Παπανδρέου όπως κάθε ικανός κόουτς μπορεί να μας πει «παιδιά χάνουμε 3 – 2 αλλά με τούτα και με κείνα μπορούμε να γυρίσουμε το παιχνίδι και να κερδίσουμε» και αυτή η πίστη του να είναι μεταδοτική σε μας και στην κοινωνία.
Είστε έτοιμοι να αντιμετωπίσετε έναν εκλογικό αιφνιδιασμό του Πρωθυπουργού τον Ιούνιο;
Θα αιφνιδιάσουμε τον αιφνιδιαστή. Θα συναντήσει εκεί που δεν το υποπτεύεται μια απρόβλεπτη αντίσταση και δυναμική και το αλαζονικό δημοσκοπικό ηθικό του θα καταρρεύσει. Εμείς πρέπει να ολοκληρώσουμε την προγραμματική και κυβερνητική μας ωρίμανση για να κερδίσουμε μια νέα εμπιστοσύνη.
Στην παιδεία, μέχρι σήμερα το κόμμα σας δεν τα έχει πάει καλά και η εντύπωση που δίνει στην κοινή γνώμη είναι ότι δεν έχετε καταλήξει σε ενιαία γραμμή. Πως θα ξεπεράσετε αυτό το σκόπελο σε ένα τόσο κρίσιμο θέμα;
Αυτό φαίνεται παράδοξο. Κανείς στο ΠΑΣΟΚ δεν διαφωνεί με τα δεκαπέντε σημεία των αλλαγών στην εκπαίδευση που παρουσίασε στη Βουλή ο Πρόεδρος. Κανείς δε διαφωνεί πια ότι τα δημόσια Πανεπιστήμια πρέπει να απελευθερωθούν από την κρατική γραφειοκρατία, να αποκτήσουν πλήρη χρηματοοικονομική αυτονομία και το κράτος – χρηματοδότης να διεγείρει μεταξύ τους τον ανταγωνισμό για να ανεβάζει τα στάνταρτ της ποιότητας στη διδασκαλία και την έρευνα. Κανείς δεν περιμένει ως από μηχανής Θεό κάποια φανταστικά ιδιωτικά Πανεπιστήμια που υποτίθεται ότι θα συμπαρασύρουν το σύστημα σε υψηλό ανταγωνισμό ποιότητας. Κανείς στο νέο περιβάλλον δεν μπορεί να υπολογίζει ότι είναι δυνατόν να απαγορεύει για καιρό την ίδρυση μη κρατικών μη κερδοσκοπικών Πανεπιστημίων εφόσον πιστοποιημένα εξασφαλίζουν τα ανάλογα στάνταρτ ποιότητας και υπακούουν στους ίδιους ακαδημαϊκούς κανόνες με τα Πανεπιστήμια δημόσιας χρηματοδότησης, τα οποία άλλωστε στην πράξη θα λειτουργούν αποδεσμευμένα σαν να ήταν μη κρατικά μη κερδοσκοπικά. Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι το άρθρο 16 είναι ήσσονος σημασίας για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Στον τακτικό και μόνο χειρισμό του θέματος υπάρχει ένας εύλογος σκεπτικισμός και πρέπει να το προσέξουμε γιατί ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες. Κι εγώ προβληματίζομαι γιατί θα πρέπει να ψωνίσουμε «γουρούνι στο σακί» σ’ αυτή τη Βουλή.
Αντίθετα, τα πήγατε πολύ καλά στην ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ. Πιστεύετε ότι αυτό το θέμα τελικά θα καταφέρει η κυβέρνηση να το περάσει ή θα πάει στο ράφι όπως και οι άλλες μεταρρυθμίσεις της;
Γενικά μια ιδιωτικοποίηση για να δώσει κέρδη αποτελεσματικότητας προς όφελος των φορολογουμένων και των καταναλωτών χρειάζεται καταρχήν δύο βασικές προϋποθέσεις: έξυπνη κυβέρνηση με αποτελεσματική ρύθμιση και πολύ ανταγωνιστική αγορά. Στη συγκεκριμένη περίπτωση απουσιάζουν και οι δυο με αποτέλεσμα να κινδυνεύεις να αντικαταστήσεις ένα πρώην κρατικό μονοπώλιο, του οποίου έτσι κι αλλιώς το μέλλον δεν ήταν και δεν είναι ειδυλλιακό, μ’ ένα απροσδιόριστο περίπου ιδιωτικό μονοπώλιο. Γενική αρχή πρέπει να είναι ότι στα δίκτυα και τις υποδομές που λειτουργούν σαν «φυσικό μονοπώλιο» διατηρείς ένα ρυθμιστικό πακέτο δημόσιου ελέγχου και στις υπερκείμενες επιχειρήσεις προσφοράς υπηρεσιών αναπτύσσεις, όσο είναι δυνατόν, ανταγωνιστικές αγορές από τις τηλεπικοινωνίες και την ενέργεια μέχρι τα σιδηροδρομικά δίκτυα και τα λιμάνια.
Ερωτήσεις Αναγνωστών
1 Γιώργος Σακελαρίου
Πιστεύετε ότι ο Βύρων Πολύδωρας με οδηγίες του Μαξίμου, εκφράζει ακραίες απόψεις για να προσεγγίσει ψηφοφόρους του ΛΑΟΣ ή τα όσα λέει εκφράζουν μόνο τον εαυτό του;
Και τα δυο ισχύουν αλλά δείξτε συμπάθεια. Αν ήσουν δεξιός στη νεότητά σου όπως ο φίλτατος Βύρων δε θα σταύρωνες ούτε γκόμενα. Σε καταπίεζε η πανταχού παρούσα προοδευτική ορθότητα. Τώρα γεροντοέφηβοι δεξιοί πλημμυρίζουν σε κάποιες στιγμές από νοσταλγία για ότι δεν πρόλαβαν να γλεντήσουν. Εξάλλου και τώρα ο Βύρων, ο τελευταίος Δον Κιχώτης ή Σάντσο Πάντσο της δεξιάς κάνει μια γενναιόδωρη φιλοφρόνηση στην Αριστερά και απροσδόκητα τονώνει το ηθικό της. Προσποιείται ότι αυτή αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια ασφάλεια.
2 Βασίλης Μπεκόπουλος
Κύριε Ανδρουλάκη τα όσα συνέβησαν το 89 είναι περασμένα ξεχασμένα; Δεν πρέπει να πείτε και εσείς στο κόσμο του ΠΑΣΟΚ όπως ο Λεωνίδας Κύρκος ότι μετανιώσατε για την παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου;
Πριν δεκαέξι χρόνια όταν τα γεγονότα αυτά βρίσκονταν σε εξέλιξη πήρα μια πρωτοβουλία – σοκ μέσα στην Αριστερά για να αναιρεθούν οι αρνητικές συνέπειες του ’89 στην πολιτική ζωή, να ακυρωθεί η παραπομπή με βάση τη σχετική συνταγματική πρόβλεψη, να κλείσει το χάσμα ΠΑΣΟΚ – Αριστεράς και να ακολουθήσει στρατηγική σύγκλιση και ανασύνθεση κεντροαριστεράς και δημοκρατικής αριστεράς. Η πρωτοβουλία αυτή στη συνέχεια αναπτύχθηκε ιδεολογικά στο βιβλίο μου ΜΕΤΑ το οποίο χαιρέτησε τότε ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου και το σύνολο του ΠΑΣΟΚ αλλά δυστυχώς η ηγεσία της ιστορικής αριστεράς δεν το άντεξε, αναδιπλώθηκε, με διέγραψε και έτσι εγκατέλειψα την ενεργό πολιτική ενώ έκτοτε στήριζα κριτικά το ΠΑΣΟΚ σ’ όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις. Δικαιολογήστε να μην το έχετε πληροφορηθεί γιατί αυτοί που θα έπρεπε να το υπενθυμίσουν με εμφάνισαν δυστυχώς σαν ένα αριστερό αντίβαρο της τελευταίας στιγμής στον … Ανδριανόπουλο!
3 Κωνσταντίνα Βασιλόπουλου
Πιστεύετε πράγματι ότι το μέλλον της πολιτικής ανήκει στις γυναίκες, ή το χρησιμοποιείται μόνο ως εμπορικό εύρημα στο βιβλίο σας προκειμένου να εξασφαλίσετε τη συμπάθεια επομένως και την ψήφο των γυναικών;
Το Θηλυκό Πόκερ είναι μόνο μια στιγμή μιας εργασίας σε εξέλιξη που διερευνά τις διαφορές αρσενικού – θηλυκού από την καθημερινότητα και τη σεξουαλικότητα μέχρι την ψυχανάλυση και τη λογοτεχνία και από τη νευροβιολογία και τα μαθηματικά μέχρι την οικονομία, την επιχειρηματικότητα και την πολιτική. Τώρα παίρνω κάτι το «θηλυκό», που μπορεί να υπάρξει και στον πιο άνδρα από τους άνδρες, για να επιχειρήσω μια «θηλυκή» αναθεώρηση της πολιτικής οικονομίας, μια «θηλυκή» διαχείριση του ρίσκου στο χρηματοοικονομικό σύμπαν και σε μια «θηλυκή» μεταρρύθμιση του δημόσιου μάνατζμεντ και της διακυβέρνησης στον 21ο αιώνα. Προσωπικά στοιχηματίζω τις επόμενες δεκαετίες στη «γυναικεία δύναμη» στη οικονομία και την πολιτική.
4 Δήμητρα Μεμή
Αν ο Γιώργος Παπανδρέου χάσει αυτές τις εκλογές, με ποσοστό πάνω από 2% θα καταφέρει να κρατηθεί στην ηγεσία γιατί διαβάζω στα ρεπορτάζ των εφημερίδων ότι μπορεί να τεθεί θέμα διαδοχής.
Θα «κάψουμε τα πλοία», θα «ρίξουμε τις γέφυρες», δεν θα αφήσουμε καμιά οδό διαφυγής ή επιστροφής, νίκη και μόνο νίκη υπάρχει για μας και τον Γιώργο Παπανδρέου.
5 Βασιλεία Μητσογιάννη
Οι γονείς μου ζούνε με μία σύνταξη 650 Ευρώ, εγώ δεν έχω τη δυνατότητα να τους βοηθήσω. Τι θα αλλάξει στη ζωή τους αν κερδίσει το ΠΑΣΟΚ;
Θα τους εγγυηθούμε με ανάλογες μεταρρυθμίσεις μια πράγματι δωρεάν ισότιμη πρόσβαση σε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας και μια κατώτερη σύνταξη αξιοπρεπούς διαβίωσης ενώ θα στηρίξουμε με τους πόρους μιας νέας ασφαλιστικής αποταμίευσης – επένδυσης καλές και βιώσιμες συντάξεις στην πιο δύσκολη καμπή του ασφαλιστικού. Όταν η Δεξιά σ’ όλον τον κόσμο αναφέρεται στη «ελάχιστη» εγγυημένη σύνταξη τη βλέπει σταδιακό ξεφόρτωμα των συνταξιούχων, μια μορφή αθέτησης των υποχρεώσεων του κράτους προς το κυρίαρχο αναδιανεμητικό ασφαλιστικό σύστημα.
6. Βασίλης Αξελής
Ως προερχόμενος από την αριστερά τι εξήγηση δίνετε ότι το ΚΚΕ χαϊδεύει σε πολλά φλέγοντα θέματα τη κυβέρνηση Καραμανλή;
Λογική εξήγηση είναι ο ανταγωνισμός σ’ ένα ενδιάμεσα συγγενές εκλογικό ακροατήριο και το δόγμα «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου». Εξάλλου και ο Φρόιντ έχει αναλύσει την αντιπάθεια μεταξύ γειτόνων και συγγενών. Εμείς πρέπει να αντιδράσουμε με υπομονή, αγάπη και κατανόηση στην νευρωτική καθήλωση του ΚΚΕ σε μια φοβική περιχαράκωση.
7.Αθανάσιος Αντωνίου
Γιατί δεν παίρνετε την πρωτοβουλία για ευρύτερη συνεργασία των δημοκρατικών κομμάτων και γιατί όχι και για κοινή κάθοδο στις εκλογές ώστε να κυβερνά το 60% και όχι το 40%;
Την πήρα κάποτε με το σχήμα του «νέου αστερισμού» ΠΑΣΟΚ – δημοκρατικής Αριστεράς και βρέθηκα εκτός πολιτικής για τρεις τετραετίες. Πρέπει να βάζουμε στην ημερήσια διάταξη προβλήματα ώριμα και επιλύσιμα δίχως να διεγείρουμε την ανασφάλεια στους πιθανούς συμμάχους. Θα γίνει και αυτό και μέχρι τότε πρέπει να λειτουργούμε στην κοινωνία σαν να υπήρχε πράγματι ένας κοκκινο – πράσινος συνασπισμός.
8.Στυλιανός Πλασάτης
Δημοσιογράφοι και παρουσιαστές σατιρικών εκπομπών, είχαν συμμετοχή στη νίκη της ΝΔ στις εκλογές του 2004.
Πως μπορούν να αντιμετωπιστούν μελλοντικές έμμεσες και αυξανόμενες επικοινωνιακές επιρροές του εκλογικού σώματος;
Αν κατακτήσουμε την πολιτική, προγραμματική και ηθική ηγεμονία στην κοινωνία οι πάντες θα αναγκαστούν να αναπροσαρμόσουν τη στάση τους.
9. Γιώργος Ντριτσάκης
Πως κρίνετε τους αγώνες της νεολαίας ΠΑΣΟΚ έναντι στην αναθεώρηση του άρθρου 16 σε σχέση με τις εκλογές και τη στάση του ΠΑΣΟΚ;
Η νεολαία του ΠΑΣΟΚ και όλη η ελληνική νεολαία πρέπει να αγωνιστεί για αλλαγές σ’ ένα πολιτικό σύστημα που έχει καταδικάσει το Πανεπιστήμιο σε χρόνια υποχρηματοδότηση, σε κρατικίστικη και συντεχνιακή αγκύλωση και έχει στηρίξει ένα αριστεροδεξιό Status quo σε βάρος των νέων γενεών από την εκπαίδευση, το δημόσιο χρέος, την αγορά εργασίας και τις ακάλυπτες ασφαλιστικές υποχρεώσεις του μέλλοντος μέχρι το περιβάλλον και τους φυσικούς πόρους. Η νεολαία αυτή, καλώς ή κακώς, έχει την αίσθηση ότι με το άρθρο 16 το πολιτικό σύστημα «στρίβει δια του αρραβώνος» από τις υποχρεώσεις του προς το δημόσιο Πανεπιστήμιο. Θα είναι τραγικό ωστόσο να παγιδευτεί σε αυτοκαταστροφικούς αγώνες για να μην αλλάξει τίποτα και να παγιωθεί το status quo σε βάρος της όπως συστήνουν στενόμυαλες συντεχνίες και κάποιες τάσεις της συντηρητικής αριστεράς.
(οι πρώτες ερωτήσεις είναι του δημοσιογράφου των ΝΕΩΝ, Γιάννη Πολίτη)
κε Ανδρουλάκη, έχετε πει ότι ο Γιώργος Παπανδρέου είναι killer. Δηλαδή περιμένετε και άλλες ανατροπές μετά τον πρόωρο ανασχηματισμό του;
Οι ανατροπές αποδίδουν όταν γίνονται στην κατάλληλη στιγμή σε επιλεγμένα σημεία και έχουν χρόνο να αφομοιωθούν από το κόμμα, να διαχυθούν στην κοινωνία και να δώσουν τελικά αποτελέσματα. Δεν γίνονται ψυχαναγκαστικά κάθε μέρα. Η πολιτική είναι μάχη εφεδρειών και το ΠΑΣΟΚ έχει πολύ περισσότερες από τη Νέα Δημοκρατία σε ιδέες, πρόσωπα, χειρισμούς, συμμαχίες, ψηφοφόρους και φιλικό περίγυρο. Μεταξύ σοβαρού και αστείου πειράζω τους συντρόφους ότι ο Πρόεδρος υιοθετεί τις συμβουλές των μεγάλων μετρ της στρατηγικής και έχει παρατάξει σ’ αυτή την καμπή της μάχης στην πρώτη γραμμή τους παλαιούς και έμπειρους αξιωματικούς για να τραβήξουν πάνω τους τα κανόνια, να εξαντλήσουν τον αντίπαλο και στην κατάλληλη στιγμή θα εμφανίσει από «πίσω» και τα «άκρα» φρέσκα ξεκούραστα στρατεύματα τα οποία θα πλαγιοκοπήσουν, θα περικυκλώσουν και θα συντρίψουν τον «εχθρό».
Το ΠΑΣΟΚ δείχνει το τελευταίο δεκαπενθήμερο να έχει πάρει φόρα. Είναι όμως αρκετό αυτό για να καλύψει το χαμένο χρόνο;
Ο πολιτικός αγώνας σε μια τετραετία είναι μαραθώνιος όχι άθροισμα από κατοστάρια. Θέλει σωστό τέμπο. Επιτρέψτε μου λοιπόν με λίγη στοχαστική διάθεση να υπενθυμίσω μερικά θεωρήματα μεταξύ φυσικής και πολιτικής. Πολιτική είναι η επιστήμη και η τέχνη της διαχείρισης του χρόνου. Ο πολιτικός χρόνος εμπεριέχει τη φθορά, την απώλεια ενέργειας (νόμος εντροπίας). Ο πολιτικός χρόνος υπακούει στην Αρχή της Σχετικότητας. Τρέχεις – τρέχουν και οι άλλοι, φοράμε το ίδιο ρολόι αλλά δείχνει διαφορετική ώρα. Ο πολιτικός χρόνος δεν είναι γραμμικός, συνεχής. Εμπεριέχει άλματα, ασυνέχειες, ένας μήνας μπορεί να ισοδυναμεί με χρόνια, μια δική σου μικρή επιτάχυνση μπορεί να πολλαπλασιαστεί επί τη δύναμη της θέλησης, της γνώσης, της φαντασίας, του αισθήματος και του βιώματος εκατομμυρίων ανθρώπων. Συνεπώς ο «χαμένος χρόνος» ξανακερδίζεται αλλά δεν είναι ποτέ ο ίδιος.
Είναι μεγάλες οι διαφορές πάντως των δυο κομμάτων όπως εμφανίζεται τουλάχιστον στις δημοσκοπήσεις.
Η πολιτική, λέει ένας μεγάλος δάσκαλος, μοιάζει πιο πολύ με την άλγεβρα παρά με την αριθμητική. Εμφανίζεται ξαφνικά μπροστά το σημείο πλην κι εκεί που είσαι στο συν δύο πας στο πλην δύο. Εκεί κοντά βρίσκεται ο Καραμανλής που το έπαιξε στη Βουλή πολύ άνετος. Πέφτει στην «παγίδα της εύκολης επιτυχίας». Βλέπει τις δημοσκοπήσεις αλλά δεν υποψιάζεται ότι μπορεί και να διαβάζει ιστορία. Ο Γιώργος Παπανδρέου όπως κάθε ικανός κόουτς μπορεί να μας πει «παιδιά χάνουμε 3 – 2 αλλά με τούτα και με κείνα μπορούμε να γυρίσουμε το παιχνίδι και να κερδίσουμε» και αυτή η πίστη του να είναι μεταδοτική σε μας και στην κοινωνία.
Είστε έτοιμοι να αντιμετωπίσετε έναν εκλογικό αιφνιδιασμό του Πρωθυπουργού τον Ιούνιο;
Θα αιφνιδιάσουμε τον αιφνιδιαστή. Θα συναντήσει εκεί που δεν το υποπτεύεται μια απρόβλεπτη αντίσταση και δυναμική και το αλαζονικό δημοσκοπικό ηθικό του θα καταρρεύσει. Εμείς πρέπει να ολοκληρώσουμε την προγραμματική και κυβερνητική μας ωρίμανση για να κερδίσουμε μια νέα εμπιστοσύνη.
Στην παιδεία, μέχρι σήμερα το κόμμα σας δεν τα έχει πάει καλά και η εντύπωση που δίνει στην κοινή γνώμη είναι ότι δεν έχετε καταλήξει σε ενιαία γραμμή. Πως θα ξεπεράσετε αυτό το σκόπελο σε ένα τόσο κρίσιμο θέμα;
Αυτό φαίνεται παράδοξο. Κανείς στο ΠΑΣΟΚ δεν διαφωνεί με τα δεκαπέντε σημεία των αλλαγών στην εκπαίδευση που παρουσίασε στη Βουλή ο Πρόεδρος. Κανείς δε διαφωνεί πια ότι τα δημόσια Πανεπιστήμια πρέπει να απελευθερωθούν από την κρατική γραφειοκρατία, να αποκτήσουν πλήρη χρηματοοικονομική αυτονομία και το κράτος – χρηματοδότης να διεγείρει μεταξύ τους τον ανταγωνισμό για να ανεβάζει τα στάνταρτ της ποιότητας στη διδασκαλία και την έρευνα. Κανείς δεν περιμένει ως από μηχανής Θεό κάποια φανταστικά ιδιωτικά Πανεπιστήμια που υποτίθεται ότι θα συμπαρασύρουν το σύστημα σε υψηλό ανταγωνισμό ποιότητας. Κανείς στο νέο περιβάλλον δεν μπορεί να υπολογίζει ότι είναι δυνατόν να απαγορεύει για καιρό την ίδρυση μη κρατικών μη κερδοσκοπικών Πανεπιστημίων εφόσον πιστοποιημένα εξασφαλίζουν τα ανάλογα στάνταρτ ποιότητας και υπακούουν στους ίδιους ακαδημαϊκούς κανόνες με τα Πανεπιστήμια δημόσιας χρηματοδότησης, τα οποία άλλωστε στην πράξη θα λειτουργούν αποδεσμευμένα σαν να ήταν μη κρατικά μη κερδοσκοπικά. Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι το άρθρο 16 είναι ήσσονος σημασίας για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Στον τακτικό και μόνο χειρισμό του θέματος υπάρχει ένας εύλογος σκεπτικισμός και πρέπει να το προσέξουμε γιατί ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες. Κι εγώ προβληματίζομαι γιατί θα πρέπει να ψωνίσουμε «γουρούνι στο σακί» σ’ αυτή τη Βουλή.
Αντίθετα, τα πήγατε πολύ καλά στην ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ. Πιστεύετε ότι αυτό το θέμα τελικά θα καταφέρει η κυβέρνηση να το περάσει ή θα πάει στο ράφι όπως και οι άλλες μεταρρυθμίσεις της;
Γενικά μια ιδιωτικοποίηση για να δώσει κέρδη αποτελεσματικότητας προς όφελος των φορολογουμένων και των καταναλωτών χρειάζεται καταρχήν δύο βασικές προϋποθέσεις: έξυπνη κυβέρνηση με αποτελεσματική ρύθμιση και πολύ ανταγωνιστική αγορά. Στη συγκεκριμένη περίπτωση απουσιάζουν και οι δυο με αποτέλεσμα να κινδυνεύεις να αντικαταστήσεις ένα πρώην κρατικό μονοπώλιο, του οποίου έτσι κι αλλιώς το μέλλον δεν ήταν και δεν είναι ειδυλλιακό, μ’ ένα απροσδιόριστο περίπου ιδιωτικό μονοπώλιο. Γενική αρχή πρέπει να είναι ότι στα δίκτυα και τις υποδομές που λειτουργούν σαν «φυσικό μονοπώλιο» διατηρείς ένα ρυθμιστικό πακέτο δημόσιου ελέγχου και στις υπερκείμενες επιχειρήσεις προσφοράς υπηρεσιών αναπτύσσεις, όσο είναι δυνατόν, ανταγωνιστικές αγορές από τις τηλεπικοινωνίες και την ενέργεια μέχρι τα σιδηροδρομικά δίκτυα και τα λιμάνια.
Ερωτήσεις Αναγνωστών
1 Γιώργος Σακελαρίου
Πιστεύετε ότι ο Βύρων Πολύδωρας με οδηγίες του Μαξίμου, εκφράζει ακραίες απόψεις για να προσεγγίσει ψηφοφόρους του ΛΑΟΣ ή τα όσα λέει εκφράζουν μόνο τον εαυτό του;
Και τα δυο ισχύουν αλλά δείξτε συμπάθεια. Αν ήσουν δεξιός στη νεότητά σου όπως ο φίλτατος Βύρων δε θα σταύρωνες ούτε γκόμενα. Σε καταπίεζε η πανταχού παρούσα προοδευτική ορθότητα. Τώρα γεροντοέφηβοι δεξιοί πλημμυρίζουν σε κάποιες στιγμές από νοσταλγία για ότι δεν πρόλαβαν να γλεντήσουν. Εξάλλου και τώρα ο Βύρων, ο τελευταίος Δον Κιχώτης ή Σάντσο Πάντσο της δεξιάς κάνει μια γενναιόδωρη φιλοφρόνηση στην Αριστερά και απροσδόκητα τονώνει το ηθικό της. Προσποιείται ότι αυτή αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια ασφάλεια.
2 Βασίλης Μπεκόπουλος
Κύριε Ανδρουλάκη τα όσα συνέβησαν το 89 είναι περασμένα ξεχασμένα; Δεν πρέπει να πείτε και εσείς στο κόσμο του ΠΑΣΟΚ όπως ο Λεωνίδας Κύρκος ότι μετανιώσατε για την παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου;
Πριν δεκαέξι χρόνια όταν τα γεγονότα αυτά βρίσκονταν σε εξέλιξη πήρα μια πρωτοβουλία – σοκ μέσα στην Αριστερά για να αναιρεθούν οι αρνητικές συνέπειες του ’89 στην πολιτική ζωή, να ακυρωθεί η παραπομπή με βάση τη σχετική συνταγματική πρόβλεψη, να κλείσει το χάσμα ΠΑΣΟΚ – Αριστεράς και να ακολουθήσει στρατηγική σύγκλιση και ανασύνθεση κεντροαριστεράς και δημοκρατικής αριστεράς. Η πρωτοβουλία αυτή στη συνέχεια αναπτύχθηκε ιδεολογικά στο βιβλίο μου ΜΕΤΑ το οποίο χαιρέτησε τότε ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου και το σύνολο του ΠΑΣΟΚ αλλά δυστυχώς η ηγεσία της ιστορικής αριστεράς δεν το άντεξε, αναδιπλώθηκε, με διέγραψε και έτσι εγκατέλειψα την ενεργό πολιτική ενώ έκτοτε στήριζα κριτικά το ΠΑΣΟΚ σ’ όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις. Δικαιολογήστε να μην το έχετε πληροφορηθεί γιατί αυτοί που θα έπρεπε να το υπενθυμίσουν με εμφάνισαν δυστυχώς σαν ένα αριστερό αντίβαρο της τελευταίας στιγμής στον … Ανδριανόπουλο!
3 Κωνσταντίνα Βασιλόπουλου
Πιστεύετε πράγματι ότι το μέλλον της πολιτικής ανήκει στις γυναίκες, ή το χρησιμοποιείται μόνο ως εμπορικό εύρημα στο βιβλίο σας προκειμένου να εξασφαλίσετε τη συμπάθεια επομένως και την ψήφο των γυναικών;
Το Θηλυκό Πόκερ είναι μόνο μια στιγμή μιας εργασίας σε εξέλιξη που διερευνά τις διαφορές αρσενικού – θηλυκού από την καθημερινότητα και τη σεξουαλικότητα μέχρι την ψυχανάλυση και τη λογοτεχνία και από τη νευροβιολογία και τα μαθηματικά μέχρι την οικονομία, την επιχειρηματικότητα και την πολιτική. Τώρα παίρνω κάτι το «θηλυκό», που μπορεί να υπάρξει και στον πιο άνδρα από τους άνδρες, για να επιχειρήσω μια «θηλυκή» αναθεώρηση της πολιτικής οικονομίας, μια «θηλυκή» διαχείριση του ρίσκου στο χρηματοοικονομικό σύμπαν και σε μια «θηλυκή» μεταρρύθμιση του δημόσιου μάνατζμεντ και της διακυβέρνησης στον 21ο αιώνα. Προσωπικά στοιχηματίζω τις επόμενες δεκαετίες στη «γυναικεία δύναμη» στη οικονομία και την πολιτική.
4 Δήμητρα Μεμή
Αν ο Γιώργος Παπανδρέου χάσει αυτές τις εκλογές, με ποσοστό πάνω από 2% θα καταφέρει να κρατηθεί στην ηγεσία γιατί διαβάζω στα ρεπορτάζ των εφημερίδων ότι μπορεί να τεθεί θέμα διαδοχής.
Θα «κάψουμε τα πλοία», θα «ρίξουμε τις γέφυρες», δεν θα αφήσουμε καμιά οδό διαφυγής ή επιστροφής, νίκη και μόνο νίκη υπάρχει για μας και τον Γιώργο Παπανδρέου.
5 Βασιλεία Μητσογιάννη
Οι γονείς μου ζούνε με μία σύνταξη 650 Ευρώ, εγώ δεν έχω τη δυνατότητα να τους βοηθήσω. Τι θα αλλάξει στη ζωή τους αν κερδίσει το ΠΑΣΟΚ;
Θα τους εγγυηθούμε με ανάλογες μεταρρυθμίσεις μια πράγματι δωρεάν ισότιμη πρόσβαση σε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας και μια κατώτερη σύνταξη αξιοπρεπούς διαβίωσης ενώ θα στηρίξουμε με τους πόρους μιας νέας ασφαλιστικής αποταμίευσης – επένδυσης καλές και βιώσιμες συντάξεις στην πιο δύσκολη καμπή του ασφαλιστικού. Όταν η Δεξιά σ’ όλον τον κόσμο αναφέρεται στη «ελάχιστη» εγγυημένη σύνταξη τη βλέπει σταδιακό ξεφόρτωμα των συνταξιούχων, μια μορφή αθέτησης των υποχρεώσεων του κράτους προς το κυρίαρχο αναδιανεμητικό ασφαλιστικό σύστημα.
6. Βασίλης Αξελής
Ως προερχόμενος από την αριστερά τι εξήγηση δίνετε ότι το ΚΚΕ χαϊδεύει σε πολλά φλέγοντα θέματα τη κυβέρνηση Καραμανλή;
Λογική εξήγηση είναι ο ανταγωνισμός σ’ ένα ενδιάμεσα συγγενές εκλογικό ακροατήριο και το δόγμα «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου». Εξάλλου και ο Φρόιντ έχει αναλύσει την αντιπάθεια μεταξύ γειτόνων και συγγενών. Εμείς πρέπει να αντιδράσουμε με υπομονή, αγάπη και κατανόηση στην νευρωτική καθήλωση του ΚΚΕ σε μια φοβική περιχαράκωση.
7.Αθανάσιος Αντωνίου
Γιατί δεν παίρνετε την πρωτοβουλία για ευρύτερη συνεργασία των δημοκρατικών κομμάτων και γιατί όχι και για κοινή κάθοδο στις εκλογές ώστε να κυβερνά το 60% και όχι το 40%;
Την πήρα κάποτε με το σχήμα του «νέου αστερισμού» ΠΑΣΟΚ – δημοκρατικής Αριστεράς και βρέθηκα εκτός πολιτικής για τρεις τετραετίες. Πρέπει να βάζουμε στην ημερήσια διάταξη προβλήματα ώριμα και επιλύσιμα δίχως να διεγείρουμε την ανασφάλεια στους πιθανούς συμμάχους. Θα γίνει και αυτό και μέχρι τότε πρέπει να λειτουργούμε στην κοινωνία σαν να υπήρχε πράγματι ένας κοκκινο – πράσινος συνασπισμός.
8.Στυλιανός Πλασάτης
Δημοσιογράφοι και παρουσιαστές σατιρικών εκπομπών, είχαν συμμετοχή στη νίκη της ΝΔ στις εκλογές του 2004.
Πως μπορούν να αντιμετωπιστούν μελλοντικές έμμεσες και αυξανόμενες επικοινωνιακές επιρροές του εκλογικού σώματος;
Αν κατακτήσουμε την πολιτική, προγραμματική και ηθική ηγεμονία στην κοινωνία οι πάντες θα αναγκαστούν να αναπροσαρμόσουν τη στάση τους.
9. Γιώργος Ντριτσάκης
Πως κρίνετε τους αγώνες της νεολαίας ΠΑΣΟΚ έναντι στην αναθεώρηση του άρθρου 16 σε σχέση με τις εκλογές και τη στάση του ΠΑΣΟΚ;
Η νεολαία του ΠΑΣΟΚ και όλη η ελληνική νεολαία πρέπει να αγωνιστεί για αλλαγές σ’ ένα πολιτικό σύστημα που έχει καταδικάσει το Πανεπιστήμιο σε χρόνια υποχρηματοδότηση, σε κρατικίστικη και συντεχνιακή αγκύλωση και έχει στηρίξει ένα αριστεροδεξιό Status quo σε βάρος των νέων γενεών από την εκπαίδευση, το δημόσιο χρέος, την αγορά εργασίας και τις ακάλυπτες ασφαλιστικές υποχρεώσεις του μέλλοντος μέχρι το περιβάλλον και τους φυσικούς πόρους. Η νεολαία αυτή, καλώς ή κακώς, έχει την αίσθηση ότι με το άρθρο 16 το πολιτικό σύστημα «στρίβει δια του αρραβώνος» από τις υποχρεώσεις του προς το δημόσιο Πανεπιστήμιο. Θα είναι τραγικό ωστόσο να παγιδευτεί σε αυτοκαταστροφικούς αγώνες για να μην αλλάξει τίποτα και να παγιωθεί το status quo σε βάρος της όπως συστήνουν στενόμυαλες συντεχνίες και κάποιες τάσεις της συντηρητικής αριστεράς.
