Συνέντευξη στο Βασίλη Σκουρή για τη Real News
---
Να λοιπόν που συμπληρώνονται οι Εκατό Ημέρες
Ναι, ένα σχετικά τεχνητό χρονικό ορόσημο έγινε το απόλυτο σημείο αναφοράς.΄Ισως και κλισέ. Όμως σου δίνει τη δυνατότητα με τον αέρα της εκλογικής επιτυχίας να ξεκινήσεις με την ευρύτερη συναίνεση το πιο δύσκολο μέρος του προγράμματός σου. “Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός”. Καμιά φορά δεν είναι. Έχουμε δει στην ιστορία καλή αρχή με κακή συνέχεια και αντίστροφα.
Περιμένουμε να βαθμολογήσεις την κυβέρνηση με την ιδιότητα του συγγραφέα του “Ε, Πρόεδρε!” που αναπτύσσει τα κριτήρια, την τέχνη και την τεχνική των Εκατό Ημερών.
Α, αυτό είναι κατάχρηση δικαιώματος. Το βιβλίο έχει φύγει από τα χέρια μου και προκαλεί πιστεύω δημιουργικά τον αναγνώστη να κάνει τη δική του αξιολόγηση. Δεν έχω καμιά δικαιοδοσία αυθεντικού βαθμολογητή.
Οι κλίμακες βαθμολογίας που έχετε καθορίσει στο βιβλίο σας είναι: +Α, Α-, +Β, Β-, +Γ, Γ- και τέλος το σενάριο αποτυχίας με βαθμό F. Δεν νομίζουμε ότι σας λείπει το πολιτικό θάρρος να επιλέξετε ένα γράμμα για την κυβέρνησή σας.
Αν ήμασταν σε κανονική κατάσταση μπορεί να κέρδιζε ένα Α- . Όμως με τα κριτήρια μιας ασυνήθιστης κατάστασης, διαχείρισης κρίσης, ας βάλουμε προσωρινά ένα Β. Αν με το Πρόγραμμα Σταθεροποίησης που ετοιμάζεται αυτή τη στιγμή αποφύγουμε το κακό σενάριο και με τη στήριξη της Ευρώπης κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των δανειστών μας ότι μπορούμε να θέσουμε υπό έλεγχο τη δυναμική του χρέους μας, ε, τότε μπορεί ο βαθμός να γίνει +Β ή και καλύτερος. Το τελικό στοίχημα είναι να αποφύγει το χειρότερο σενάριο της ημι-χρεωκοπίας δίχως να θυσιάσει τη δυνατότητα της ανάκαμψης και τους μεσοπρόθεσμους στόχους της “πράσινης ανάπτυξης” με κοινωνική δικαιοσύνη.
Χρησιμοποιείς πολλά κριτήρια βαθμολόγησης, αλλά τι ανάμεσα σ'αυτά θεωρείς το πιο δυνατό συν και πλην της κυβέρνησης;
Το συν είναι η θερμή σχέση εμπιστοσύνης που διατηρεί με την κοινωνία και η κεκτημένη ταχύτητα που έχει εξασφαλίσει. Το πλην είναι η σχετικά χαλαρή εκκίνησή της, ενώ, όπως έχουμε πει έπρεπε να έχει εξαρχής τα αντανακλαστικά και την αίσθηση επείγοντος μιας κυβέρνησης έκτακτης εθνικής ανάγκης, ώστε να προκληθεί πατριωτικός συναγερμός των κοινωνικών και παραγωγικών δυνάμεων και να μπει μια προστατευτική “ζώνη ασφαλείας” γύρω από τη χώρα, ενόψει των αναπόφευκτων σπασμωδικών αντιδράσεων των αγορών μετά την αναγκαστική αποκάλυψη της άθλιας δημοσιονομικής κατάστασής μας. Δηλαδή, το “Ζάππειο” μπορούσε να συμπέσει με την ορκομωσία της κυβέρνησης. Αλλά ο χρόνος μπορεί να ξανακερδηθεί με κάποιο τίμημα.
Συνεργάτες του πρωθυπουργού θεωρούν ότι η πρόωρη δραματοποίηση αυτή θα έχει πολιτικό κόστος.
Λάθος! Πρώτον, ο υπαρκτός κίνδυνος άτυπης έστω χρεωκοπίας της χώρας μπορεί να γίνει ατού στα χέρια του Παπανδρέου για να επιχειρήσει με ευρύτερη στήριξη δύσκολες αλλαγές και να περάσει την αντίληψη ότι αν αποτύχει η κυβέρνησή του θα είμαστε χαμένοι όλοι και η επόμενη κυβέρνηση θα είναι αμφίβολο αν θα είναι ελληνική. Δεύτερον, όπως ξέρεις “όταν περάσει ο κίνδυνος ο Θεός λησμονάται” και συνεπώς ο λαός μπορεί να μην εκτιμήσει θετικά ότι η κυβέρνηση απέτρεψε τα χειρότερα, τα οποία δεν γνώρισε, και θα γλυστρίσει γρήγορα στη γκρίνια και τη δυσαρέσκεια για την αναπόφευκτη οικονομική δυσπραγία. Τρίτον, δεν αφήνει περιθώριο στους “τζάμπα μάγκες” του πολιτικού συστήματος να δημαγωγούν εκ του ασφαλούς, με τη βεβαιότητα ότι κάποιοι άλλοι είναι υποχρεωμένοι, τους αρέσει δεν τους αρέσει, να βγάλουν τα “κάστανα από τη φωτιά”.
Η Νέα Δημοκρατία μιλά για το “τέλος των ψευδαισθήσεων” της κυβέρνησης
Ωραίο! Η Ν.Δ. κατηγορεί τη νέα κυβέρνηση ότι είχε αυταπάτες για το βάθος του γκρεμού στον οποίο η ίδια οδήγησε τη χώρα. Αλλά ψευδαισθήσεις υπήρχαν στο σύνολο του πολιτικού συστήματος με αποτέλεσμα τα κομματικά “προγράμματα” να μοιάζουν με λίστες επιθυμιών γραμμένες πάνω σε μια φούσκα του δημόσιου χρέους έτοιμη να εκραγεί ανά πάσα στιγμή. Αυταπάτες όμως υπήρχαν και στις ίδιες τις αγορές που είχαν υποτιμήσει τον κίνδυνο μιας κρίσης του δημόσιου χρέους σε ανεπτυγμένες χώρες ιδιαίτερα της ευρωζώνης και τώρα υπεραντιδρούν με πανικό.
Πως θα αξιολογούσες τους υπουργούς με βάση το κριτήριο που έχεις θέσει “προτεραιότητες, προτεραιότητες, προτεραιότητες”;
Τα υπουργεία που προσφέρουν πρώτης γραμμής υπηρεσίες στον πολίτη δεν πρέπει να πελαγοδρομούν στα πάντα, αλλά άμεσα να καταλήξουν στις μετρημένες στα δάκτυλα τέσσερις το πολύ πέντε προτεραιότητες – κλειδιά, στους μετρήσιμους και μη στόχους, στα ελάχιστα ανεκτά στάνταρτ ποιότητας και στη μορφή της υποστηρικτικής τους παρέμβασης. Το οικονομικό στρίμωγμα τους δίνει την ευκαιρία να ξεφορτωθούν άχρηστους μηχανισμούς και να αυξήσουν την απόδοση της δημόσιας δαπάνης. Ορισμένα υπουργεία δεν πρέπει στο όνομα της διαβούλευσης να δημιουργούν την εντύπωση ότι ψαρεύουν από δω, ψαρεύουν από κει, αλλά δεν ξέρουν τι ψάρια θα πιάσουν.
Ο Πρωθυπουργός τι πρέπει να αλλάξει στη λειτουργία του για να βελτιώσει τη βαθμολογία της κυβέρνησης;
Πρέπει να είναι επικεφαλής της task force για τη διαχείριση της κρίσης μέχρι τουλάχιστον η Ελλάδα να σιγουρέψει το κεφάλι της έξω από το νερό. Ο Ομπάμα ξεκινά τη μέρα του με μια πολύ σύντομη συνεδρίαση με τους τέσσερις – πέντε κορυφαίους του οικονομικού επιτελείου. Ο Παπανδρέου σε αντίθεση με τον Καραμανλή έχει μεγάλη ενέργεια και κινητικότητα, αλλά πρέπει να αποφύγει μια κριτική που έγινε στον Ομπάμα ότι “τρέχει, τρέχει αλλά το μυαλό του πρέπει να είναι διαρκώς στην μπάλα”. Η κυβέρνηση δεν πρέπει να απελευθερώνει πολλά κουνέλια και στο τέλος να κινδυνεύει να μην έχει χτυπήσει κανένα.
Δεν προσμετράνε αρνητικά τα “κενά στις θέσεις ευθύνης και στις αρμοδιότητες” ή οι “πρώιμες διαφωνίες στο επιτελείο του Προέδρου” για να αναφερθώ μόνο σε δύο ακόμα κριτήρια του βιβλίου;
Οπωσδήποτε, αλλά εξισορροπούνται από το συμβολικό και ουσιαστικό κεφάλαιο που απέκτησε η κυβέρνηση με ορισμένες κινήσεις της στα θέματα της διαφάνειας, της γενίκευσης του ΑΣΕΠ, την αναθεώρηση των οδικών αξόνων και του Ρυθμιστικού της Αθήνας ώστε να αποτραπεί η τσιμεντοποίηση της Αττικής.
Τι μπορεί να ρίξει πολύ χαμηλά τη βαθμολογία της κυβέρνησης πέρα από το απευκταίο κακό σενάριο στην οικονομία;
Δεν φοβάμαι την κυβέρνηση στη βασική της κατεύθυνση αλλά στη δράση του Νόμου των Ακούσιων Συνεπειών, του νόμου της αντιστροφής του νοήματος, στην ποιότητα εφαρμογής της πολιτικής της. Πάρτε την ενοποίηση υπουργείων. Θετική καταρχήν αλλά ο χρόνος θα δείξει αν πρόκειται για γάμο δεινοσαύρων εκ των άνω, που πολλαπλασιάζει το χάος και τις ακαμψίες ή πράγματι οδηγεί σε οικονομίες κλίμακας, σε μείωση του διοικητικού και γραφειοκρατικού βάρους και σε αύξηση της αποτελεσματικότητας. Πάρτε τους θετικούς καταρχήν νόμους για την προστασία των δανειοληπτών. Αν δεν προσεχθούν μερικές παγίδες στην εφαρμογή τους, μπορείς ίσως να βελτιώσεις τη θέση τριών – πέντε χιλιάδων, αλλά να γίνει πολύ λιγότερο και ακριβότερο το χρήμα για πολλές δεκάδες χιλιάδες και να δημιουργηθεί πιστωτική ασφυξία αν ιδιαίτερα η δημοσιονομική κρίση μετεξελιχθεί και σε κρίση του τραπεζικού μας συστήματος το οποίο κρατά στα χαρτοφυλάκιά του τα περισσότερα χαρτιά του δημόσιου χρέους. Την ίδια προσοχή στην ποιότητα υλοποίησης χρειάζεται ο Καποδίστριας 2 και ο εκλογικός νόμος.
