Τρίτη 10 Ιουλίου 2007

Ηγεμονία με «πρόσληψη» των αντιπάλων

Είσαι ο μελλοντικός αξιόμαχος αντίπαλός μου στην επόμενη κούρσα των προεδρικών εκλογών; Σε υιοθετώ και σε προσλαμβάνω!

Αυτή τη συνταγή εφαρμόζει ο Σαρκοζί απέναντι στους Σοσιαλιστές για να τσιμεντάρει την ηγεμονία του στο πολιτικό σκηνικό της Γαλλίας! Μετά τον διορισμό του «χαρισματικού» αριστερού Μπερνάρ Κουσνέρ στη θέση του Υπουργού Εξωτερικών της Γαλλίας, ο Σαρκοζί προτείνει τον πιθανό μελλοντικό του αντίπαλο Ντομινίκ Στρος - Καν, τον «εκσυγχρονιστή» πρώην υπουργό οικονομικών του Λιονέλ Ζοσπέν, για τη θέση του επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. «Είναι ο πιο ικανός, ο πιο έμπειρος, ο πλέον πολύγλωσσος» δηλώνει ο Σαρκό.

Διόρισε λοιπόν τους αντιπάλους σου! Να μια άλλη όψη της μάχης της ηγεμονίας που νομίζαμε ότι είναι κυρίως ηγεμονία ιδεολογική, προγραμματική, ηθική, αισθητική και διαχειριστική – κυβερνητική. Ο Καραμανλής πρότεινε τον Κάρολο Παπούλια μια συμβολική προσωπικότητα του Παπανδρεϊσμού αλλά βετεράνο, απόμαχο όχι μελλοντικό αντίπαλό του. Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να αντλήσει διδάγματα από το αρνητικό πρότυπο του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος: συντηρητική περιχαράκωση – ιδεολογική και προγραμματική - στα ίδια και τα ίδια και status quo των βαρώνων του. Τώρα μοιράζονται τα ιμάτιά του! Τι κρίμα για το κόμμα του Μιττεράν! Η κρίση του είναι βαθειά!

Η μάχη για την ηγεμονία είναι σίγουρα, εκτός των άλλων, και μια μάχη μεταξύ των αντιπάλων για την προσέλκυση των πιο ταλαντούχων και δημιουργικών νέων ανθρώπων. Όχι βέβαια απαραίτητα αντιπάλων. Ηγεμονία δεν κερδίζεις με τη θρησκεία του status quo.