Ο Επισκέπτης της Παρασκευής 27 Φεβρουαρίου 2009

Ο Επισκέπτης της Παρασκευής 27 Φεβρουαρίου 2009 (mp3)

Τριφασική κρίση

Μία συζήτηση με την Λέττα Καλαμαρά στο sbc για την εξέλιξη της οικονομικής κρίσης.

"Στην υγειά μας" με το Δημήτρη Μητροπάνο

Ένα μουσικό οδοιπορικό αφιερωμένο στο Δημήτρη Μητροπάνο, από την εκπομπή του Σπύρου Παπαδόπουλου "Στην υγειά μας". Η εκπομπή είναι σε δύο μέρη.

Πόλεμος με άλλα μέσα

Μία συζήτηση με τον Τάσο Παππά για την "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία" γύρω από την τρέχουσα πολιτική και οικονομική επικαιρότητα:

 

 

«Η νίκη του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές είναι αναγκαία, αλλά όχι και η ικανή συνθήκη για την έξοδο από την κρίση», είναι μια πρόσφατη δήλωσή σας.

- Σήμερα, μια ασυνήθιστη κατάσταση απαιτεί μία ασυνήθιστη απάντηση.

Συναίνεση;

- Επανάσταση! Εστω εκ των άνω! Ενα νέο 1909 τηρουμένων των αναλογιών. Οταν το status quo, εν μέσω της κρίσης, έχει παραλύσει και τις κυρίαρχες και τις εξαρτημένες τάξεις, μόνο ένας πολιτικός σπασμός, μια «επανάσταση εκ των άνω» μπορεί να κεντρίσει τις δυνάμεις της αλλαγής και να κάνει εφικτό ένα συνεκτικό, μεταρρυθμιστικό σχέδιο. Η κυβέρνηση Παπανδρέου πρέπει να πάρει το χαρακτήρα μιας κυβέρνησης έκτακτης εθνικής ανάγκης με ευρεία κοινωνική και πολιτική βάση.

Είναι η κρίση που κάνει τη διαφορά;

Εχουμε να ανακόψουμε ένα αρνητικό καθοδικό σπιράλ πριν χτυπήσει πάτο. Ασε που δεν ξέρουμε πού είναι ο πάτος. Και ταυτόχρονα κάθε επείγον πυροσβεστικό μέτρο πρέπει να έχει μια δυναμική διαρθρωτικής αλλαγής και ρήξης, αφού η κρίση του παγκόσμιου καπιταλισμού συγχρονίζεται μόλις τώρα με την εξάντληση του ελληνικού μοντέλου ανάπτυξης.

Και χρειάζονται ρήξεις γι' αυτό;

- Ε, αυτό απαιτεί δύσκολες ρήξεις με το διαμορφωμένο κρατικό-ολιγαρχικό σύστημα, που έχει οικοδομήσει και διαταξικές συμμαχίες. Το χρήμα θα πάει στους «δεινόσαυρους» ή στους «Νέους Αργοναύτες»; Μήπως η αύξηση της κοινωνικής απόδοσης της δημόσιας δαπάνης και η σύνδεση των χρηματοδοτήσεων με τα τελικά αποτελέσματα για τους πολίτες δεν απαιτούν «μαχαίρι» στα ισχυρά πελατειακά δίκτυα;

Πιστεύετε ότι αυτά θα κριθούν νωρίς, στις περίφημες πρώτες 100 μέρες;

- Το 45% των κυβερνήσεων που έχω μελετήσει, έχουν χάσει τη μάχη στους πρώτους μήνες. Εμείς τώρα δεν μπορούμε εύκολα να δημιουργήσουμε «πολιτικό κεφάλαιο» εκ του μηδενός, με κινήσεις στο συμβολικό επίπεδο, όπως ο Ομπάμα με το Γκουαντάναμο ή ο Ανδρέας με την Εθνική Αντίσταση. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τις «βαθιές δομές» και τα αποτελέσματα των δράσεών μας θα ξεπερνούν όχι μόνο τις πρώτες 100, αλλά και τις πρώτες 1.000. Αλλά ούτε μπορούμε να ρισκάρουμε σε ένα και μόνο μεγάλο στοίχημα όπως ο Ομπάμα με το αμφιλεγόμενο σχέδιο για τα «τοξικά ομόλογα».

Συνεπώς;

- Η στρατηγική του «Μεγάλου Αλματος» είναι υψηλού ρίσκου, αλλά και η στρατηγική αποκλειστικά των «μικρών νικών» μπορεί να σε ξεγελάσει και να χάσεις τον πόλεμο. Να μην κολλήσουμε, λοιπόν, στη λάσπη, να ανανεώνουμε τις εφεδρείες μας, να κυριαρχήσουμε στον πολιτικό χρόνο, να πυροβολούμε εύστοχα στο σκοτάδι και να τα έχουμε καλά... με τη Θεά Τύχη!

Το ΠΑΣΟΚ και προσωπικά ο πρόεδρός του αναφέρθηκαν ως εγγύηση στις κυβερνητικές τους εμπειρίες.

- Σωστά, φτάνει να ξεφύγεις από την «παγίδα της πείρας», από «το σύνδρομο της γραμμής Μαζινό». Να επιχειρείς δηλαδή με οχυρωματικά έργα που βασίστηκαν σε δεδομένα προηγούμενων πολέμων, πολύ διαφορετικών.

Ο τρίτος Παπανδρέου είναι έτοιμος για μια τέτοια ανατροπή;

- Σβήσε το «τρίτος». Ο Παπανδρέου έχει «προσληφθεί» από την κοινωνική βάση της προοδευτικής αριστεράς για να αυξήσει τις ευκαιρίες, τις δυνατότητες και τις επιλογές γι' αυτούς που έχουν «ταπεινή» καταγωγή, δεν ανήκουν σε πολιτικές οικογένειες, δεν έχουν διασυνδέσεις, ούτε μεγάλη περιουσία. Οχι ως κληρονόμος. Και, φυσικά, θα κριθεί πολύ πιο αυστηρά για οποιαδήποτε φαινόμενα νεποτισμού.

Μα κι αυτός ανήκει σε τζάκι...

- Είναι μεν εξέχον μέλος του καθιερωμένου πολιτικού προσωπικού της χώρας, αλλά είναι και διαφορετικός, έχει κάτι από outsider και συνεπώς μπορεί υπό προϋποθέσεις να συμβάλει στην αποδόμηση του status quo.

Αν δεν μπορέσει;

- Αν δεν κάνουμε εμείς αυτή την ανατροπή συντεταγμένα θα την κάνει η ίδια η «ζωή», με καταστροφικές και αυτοκαταστροφικές συγκρούσεις με άγνωστη κατάληξη και τραγικό κόστος. Η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι η τελευταία ευκαιρία του πολιτικού συστήματος να αυτομετασχηματιστεί.

Χρησιμοποιήσατε πολεμική ορολογία. Τον Λένιν δεν τον ξεχνάτε, βλέπω.

- Μα είμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση. Η μεγάλη κρίση είναι «πόλεμος» με άλλα μέσα. «Πόλεμος» εμπορικός και νομισματικός. «Πόλεμος» για τη νέα ρύθμιση της παγκόσμιας οικονομίας. «Πόλεμος» για το ποιος θα φορτώσει στον άλλον τα δικά του βάρη. «Πόλεμος» για το ποιος θα επανατοποθετήσει πιο γρήγορα τους πόρους σε ανερχόμενους τομείς και θα καβαλήσει το επόμενο κύμα ανόδου. «Πόλεμος» ομολόγων για την πρόσβαση σε φθηνό δανεικό χρήμα.  

 

Εδώ αποκτά επικαιρότητα και η πάγια καμπάνια σας για το ευρωομόλογο.

- Η ιστορία θα καταδικάσει την ηγεσία της Ευρώπης, δεξιά και σοσιαλιστική, γιατί μέχρι στιγμής χαρίζουν τη νίκη στην άσωτη Αμερική που δανείζεται πιο φθηνά από τη Γερμανία και μπορεί να ρίχνει χρήμα με τα ελικόπτερα. Οι Κινέζοι είπαν ότι η μόνη επιλογή που έχουν είναι τα αμερικάνικα ομόλογα και ο χρυσός! Η ευρωπαϊκή αγορά ομολόγων είναι κατακερματισμένη, δίχως βάθος και ρευστότητα. Ας προχωρήσουμε σε μια κοινή έκδοση, ευρωομολόγου μέσω της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων ή σε μια αγορά απ' αυτήν των ομολόγων των χωρών που αποτελούν τους «αδύνατους κρίκους» της ευρωζώνης, ώστε να επενδύσουμε σε κρίσιμες υποδομές για την ανταγωνιστικότητα, το περιβάλλον και την πράσινη ενέργεια. Υπάρχει μια εγγενής αδικία εις βάρος μας.

Ευτυχώς που έχουμε το ευρώ;

- Το ευρώ αποτελεί βέβαια πολύτιμη ομπρέλα, αλλά, δίχως υποτίμηση, οδηγεί σε κατάρρευση της ανταγωνιστικότητας σε χώρες με δομικό πληθωρισμό και χαμηλή ολική παραγωγικότητα.

Είναι ρεαλιστικές οι προτάσεις για «κρατικοποίηση» των τραπεζών;

- Ο Γκρίνσπαν και όλα τα νεοφιλελεύθερα think tanks απαιτούν «κρατικοποίηση» (!) σαν το λιγότερο κακό. Πρόκειται για μια ιστορικής κλίμακας κρατικοποίηση των ζημιών εις βάρος των νέων γενεών. Αλλά οι Αμερικάνοι έχουν τη μηχανή που κόβει το χρήμα και μπορούν με τον πληθωρισμό να φάνε το χρέος εις βάρος των άλλων.

Υπάρχει και το σουηδικό υπόδειγμα...

- Το «σουηδικό μοντέλο» κρατικοποίησης του '90 είναι το μόνο που πέτυχε. Το «ελληνικό» σημαίνει να δανειζόμαστε ακριβά από τις αγορές εις βάρος των νέων με τίμημα την πτώχευση της χώρας, για να χρηματοδοτούμε τα θαλασσοδάνεια της πλουτοκρατίας αντί να τοποθετούμε τα λίγα χρήματά μας σε τομείς υψηλής απόδοσης. Το «ελληνικό» σημαίνει οι υπουργοί να μοιράζουν τα δάνεια με μπιλιετάκια. Ωστόσο, μπορεί οι εξελίξεις να κάνουν αναπόφευκτες τις κρατικοποιήσεις. Αλλά είτε είναι κρατικές είτε ιδιωτικές οι τράπεζες λειτουργούν με τους ίδιους υποχρεωτικούς κανόνες και το επείγον είναι να τους μεταβάλουμε ριζικά. 

Ο Επισκέπτης της Παρασκευής 20 Φεβρουαρίου 2009

Ο Επισκέπτης της Παρασκευής 20 Φεβρουαρίου 2009 (mp3)

Εκδήλωση στη Αγία Παρασκευή

Να ενημερώσω για τη νέα ημερομηνία της εκδήλωσης στην Αγία Παρασκευή:

Κεντρικό Αμφιθέατρο του ΕΚΕΦΕ Δημόκριτος, Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2009 και ώρα 20.00. Θα συμμετέχουν ο κ. Βασίλης Γιαννακόπουλος, Δήμαρχος Αγίας Παρασκευής και ο κ. Γιώργος Αλογοσκούφης, ακαδημαϊκός και τ. Υπουργός Οικονομίας  και Οικονομικών. Τη συζήτηση θα συντονίσει ο δημοσιογράφος Γιάννης Πολίτης.

Έκθεση Κομισιόν

Μία σύντομη συζήτηση με το Νίκο Ευαγγελάτο σχετικά με την έκθεση της Κομισιόν για το ελληνικό πρόγραμμα σταθερότητας και τις δηλώσεις Αλμούνια.

Αφιέρωμα στο Νίκο Ξυλούρη (μέρος δεύτερο)

Το δεύτερο μέρος του αφιερώματος στο Νίκο Ξυλούρη

Κλικ στην εικόνα για να ανοίξει η σελίδα με το δεύτερο μέρος

Αρχείο για κατέβασμα: Αφιέρωμα στο Νίκο Ξυλούρη (μέρος δεύτερο) - (mov, 330MB)

Αφιέρωμα στο Νίκο Ξυλούρη

Ακολουθεί το πρώτο μέρος του αφιερώματος στο Νίκο Ξουλούρη που παρουσιάστηκε χθες Δευτέρα στην εκπομπή της Μπήλιως Τσουκαλά, "Έχει Γούστο". Μόλις "ανέβει" το δεύτερο μέρος θα το προσθέσω και αυτό.

Κλικ στην εικόνα για να ανοίξει η σελίδα με το πρώτο μέρος

Αρχείο για κατέβασμα: Αφιέρωμα στο Νίκο Ξυλούρη (μέρος πρώτο) - (mov, 350MB)

"Ο Επισκέπτης" και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα debating

Στον "Επισκέπτη της Παρασκευής" που μπορείτε να ακούσετε παρακάτω αναφέρομαι, προς το τέλος του podcast, στη διοργάνωση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Σχολικού Debate (9-19 Φεβρουαρίου) που για πρώτη φορά θα γίνει στην Ελλάδα.

Ο διαγωνισμός αυτός συγκεντρώνει κάθε χρόνο τους πιο ταλαντούχους νεαρούς ομιλητές του πλανήτη και στη φετινή διοργάνωση θα λάβουν μέρος οι εθνικές μαθητικές ομάδες τριανταοκτώ χωρών. Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στην επίσημη σελίδα της διοργάνωσης: 21st World Schools Debating Championships February 9-19, 2009



Ο Επισκέπτης της Παρασκευής 6/2/09 (mp3)

Απαντήσεις υπουργείων για τα Ανοιχτά Δεδομένα στο Wikipolitics

Σε συνέχεια της συζήτησης για τα ανοιχτά δημόσια δεδομένα ενημερώνω ότι λάβαμε τις απαντήσεις σε σχετικές ερωτήσεις προς τα Υπουργεία Εσωτερικών, Εξωτερικών, Τουρισμού και Πολιτισμού.

Δυστυχώς οι απαντήσεις είναι απογοητευτικές. Ελάχιστα πράγματα για τους τύπους των δημοσίων εγγράφων, τον τρόπο και τις άδειες διάθεσης, τη δυνατότητα επαναχρησιμοποίησης.

Περισσότερα στο Wikipolitics. 

Ανοιχτές συζητήσεις IV

Ακολουθούν νέες ημερομηνίες στις οποίες μπορούμε να συναντηθούμε και να συζητήσουμε ανοιχτά για το «Λευκό Κοτσύφι, Blue Tree, Μαύρο Καράβι» καθώς και ότι άλλο επιθυμείτε:

Ίλιον: Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2009 και ώρα 20:00, στο Καλλιτεχνικό Καφενείο του Πολιτιστικού Κέντρου Μελίνα Μερκούρη, Αγ. Φανουρίου 99, Ίλιον

Τομεακή Οργάνωση Τεχνικών Επιστημόνων ΠΑΣΟΚ: Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2009 και ώρα 18:30 - Αίθουσα Ένωσης Ελλήνων Χημικών (Κάνιγγος 27, 6ος όροφος)
 

Πεντέλη: Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009 και ώρα 11.00 π.μ. στην Αίθουσα Πολλαπλών Χρήσεων του Δημαρχείου Πεντέλης, Ελ. Βενιζέλου & Ηλ. Μακρυγιάννη 2.

Αγία Παρασκευή: Κεντρικό Αμφιθέατρο του ΕΚΕΦΕ Δημόκριτος, Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2009 και ώρα 20.00. Θα συμμετέχουν ο κ. Βασίλης Γιαννακόπουλος, Δήμαρχος Αγίας Παρασκευής και ο κ. Γιώργος Αλογοσκούφης, ακαδημαϊκός και τ. Υπουργός Οικονομίας & Οικονομικών. Τη συζήτηση θα συντονίσει ο δημοσιογράφος Γιάννης Πολίτης. 

Ποιος φοβάται το ευρωομόλογο;

Έχω γράψει και στο παρελθόν για την ιδέα ενός ευρωομολόγου, που με την κοινή έκδοση του θα κερδίζουν όλες οι χώρες της Ευρωζώνης και θα επιμερίζονται οι υποχρεώσεις τους ανάλογα με την εύλογη αξιολόγηση των κινδύνων τους, ώστε να λειτουργεί η σχετική «πειθαρχία» των αγορών. Η πρόταση αυτή αποκτά μια εντυπωσιακή επικαιρότητα εν μέσω της κρίσης για την πρόσβαση σε φθηνότερο δανεισμό. Υπάρχουν εκδοχές του ευρωομόλογου, αποκλειστικά αντικυκλικού – επενδυτικού χαρακτήρα, που είναι άμεσα εφικτές και δε μεταφέρουν τα βάρη μιας υπερχρεωμένης χώρας στους εταίρους της. Ορισμένες τις έχω καταθέσει εδώ και καιρό στο δημόσιο διάλογο, στη Βουλή και στην Κυβέρνηση. Με καταπλήσσει η σιωπή και η απραξία της κυβέρνησης Καραμανλή να αναλάβει οποιαδήποτε πρωτοβουλία στην Ευρωζώνη για να καμφθούν οι σχετικές αντιστάσεις όταν μάλιστα αυτή τη στιγμή ο Πρόεδρος της Γαλλίας Σαρκοζύ αναφέρθηκε σε ευρωπαϊκή εγγύηση για το δανεισμό χωρών που πιέζονται υπέρμετρα από τις αγορές, ενώ ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν Κλόντ Γιούνκερ και η Ιταλική Κυβέρνηση έχουν ταχθεί υπέρ της έκδοσης ευρωομολόγου.

Ανικανότητα ή προστασία των ισχυρών συμφερόντων που κερδοσκοπούν με τα ελληνικά ομόλογα;

(φώτο: Sarkozy & Juncker - AP/Mayo)

"Το μήνυμα είμαι εγώ"

Κάποιες σκέψεις σχετικά με την ομιλία του προέδρου Ομπάμα κατά την ορκωμοσία του (η ομιλία στα αγγλικά και στα ελληνικά).

«Το μήνυμα είμαι εγώ», λοιπόν είναι το κύριο νόημα στη ρητορική του Ομπάμα.

Το «ποιος τα λέει» κυριαρχεί, το «τι λέει» έρχεται δεύτερο. Γι' αυτό δεν θα βρεις φράσεις που μένουν για πάντα, όπως τα υψιπετή σχήματα που αντλούσε ο λογογράφος του Κένεντι, ο Τεντ Σόρενσεν, από την Παλαιά Διαθήκη, τον Θουκυδίδη ή τον Σέξπιρ.

Είναι η οριακή στιγμή που τα έθνη φθάνουν στην παρακμή, χάνουν την εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και επιστρατεύουν έναν «ξένο», φορτωμένο με μυστικά νοήματα, για να διεγείρει το φαντασιακό τους και να τα «σώσει». Εναν Εβραίο η Βρετανική Αυτοκρατορία, έναν Κορσικανό η Γαλλία, έναν Κρητικό η Ελλάδα, έναν «Θεσσαλονικιό» η Τουρκία, έναν Γεωργιανό η Ρωσία, έναν μαύρο και Χουσέιν η παραπαίουσα αμερικανική ηγεμονία.

Ο λογογράφος πρέπει να ράψει το «κοστούμι» στα μέτρα του ηγέτη, να μπορεί να το φορέσει με δικές του τροποποιήσεις, ώστε να το νιώσει δικό του. Αν δεν το βιώνει πνευματικά, ψυχικά, σωματικά, αν δεν βγαίνει από μέσα του, όσο τέλειο κι αν είναι, θα του γίνει βάρος, θα πέσει πάνω του σαν βράχος και θα τον βουλιάξει. Ο Ρούσβελτ ήξερε ότι δεν είναι μπαλκονάτος και επέλεξε το κουβεντολόι στο τζάκι που έφερνε το ραδιόφωνο σε όλα τα σπίτια. Ο μέτριος Ρίγκαν είχε αυτογνωσία, δεν είχε κόμπλεξ να φαίνεται πιο έξυπνος και μορφωμένος απ' ό,τι ήταν. Το χειρότερο είναι να σου ράβει άλλος «ράφτης» το σακάκι, άλλος το παντελόνι, άλλος το γιλέκο.

Το παραπάνω κείμενο είναι μέρος ενός αφιερώματος του Γιάννη Μπογιόπουλου και δημοσιεύθηκε στο σημερινό "Ε".