Έχω γράψει και στο παρελθόν για την ιδέα ενός ευρωομολόγου, που με την κοινή έκδοση του θα κερδίζουν όλες οι χώρες της Ευρωζώνης και θα επιμερίζονται οι υποχρεώσεις τους ανάλογα με την εύλογη αξιολόγηση των κινδύνων τους, ώστε να λειτουργεί η σχετική «πειθαρχία» των αγορών. Η πρόταση αυτή αποκτά μια εντυπωσιακή επικαιρότητα εν μέσω της κρίσης για την πρόσβαση σε φθηνότερο δανεισμό. Υπάρχουν εκδοχές του ευρωομόλογου, αποκλειστικά αντικυκλικού – επενδυτικού χαρακτήρα, που είναι άμεσα εφικτές και δε μεταφέρουν τα βάρη μιας υπερχρεωμένης χώρας στους εταίρους της. Ορισμένες τις έχω καταθέσει εδώ και καιρό στο δημόσιο διάλογο, στη Βουλή και στην Κυβέρνηση. Με καταπλήσσει η σιωπή και η απραξία της κυβέρνησης Καραμανλή να αναλάβει οποιαδήποτε πρωτοβουλία στην Ευρωζώνη για να καμφθούν οι σχετικές αντιστάσεις όταν μάλιστα αυτή τη στιγμή ο Πρόεδρος της Γαλλίας Σαρκοζύ αναφέρθηκε σε ευρωπαϊκή εγγύηση για το δανεισμό χωρών που πιέζονται υπέρμετρα από τις αγορές, ενώ ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν Κλόντ Γιούνκερ και η Ιταλική Κυβέρνηση έχουν ταχθεί υπέρ της έκδοσης ευρωομολόγου.Ανικανότητα ή προστασία των ισχυρών συμφερόντων που κερδοσκοπούν με τα ελληνικά ομόλογα;
(φώτο: Sarkozy & Juncker - AP/Mayo)
