Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2007

Ζητούνται Πράσινες Ρεαλιστικές Ιδέες



Πράσινοι διάδρομοι από τα βουνά έως τη θάλασσα

Είναι γνωστό ότι προτείνω και αγωνίζομαι εδώ και χρόνια για δημιουργία πράσινων διαδρόμων από τα βουνά έως τη θάλασσα που θα ρίξουν τη θερμοκρασία στην Αθήνα. Όπως λέω και στο προεκλογικό μου φυλλάδιο αυτό σημαίνει: αναγεννούμε τα δάση στα περιαστικά βουνά, ανοίγουμε το μέτωπο της πόλης στη θάλασσα, γκρεμίζουμε τις βίλες στα καμένα, συνδέουμε σε δίκτυο τα μεγάλα και μικρά πάρκα που εξελίσσονται σε μεγάλα πάρκα, πρασινίζουμε τα στρατόπεδα, τα παλιά εργοστάσια, τα ρέματα, τα επιλεγμένα τετράγωνα που απαλλοτριώνουμε, αποζημιώνουμε και κατεδαφίζουμε, πεζοδρομούμε και δεντροφυτεύουμε όπου δημιουργούνται «θερμικές νησίδες», δίνουμε ισχυρά κίνητρα για να μεταβάλλουμε τα κτήρια με πράσινες στέγες, κάθετες πράσινες καλύψεις και φυτεμένα δώματα, με μονώσεις, ψυχρά χρώματα και υλικά, εφαρμόζουμε παντού τη βιοκλιματική αρχιτεκτονική και πολεοδομία και τις φιλικές με το περιβάλλον τεχνολογίες.


Ζητούνται ελεύθεροι χώροι

Ζητούνται πιθανοί ελεύθεροι χώροι για πράσινο στις πυκνοκατοικημένες περιοχές της Αθήνας. Είναι αναγκαία η σύσταση ισχυρού Πράσινου Ταμείου ώστε να εξευρεθούν οι πόροι για σχετικές απαλλοτριώσεις και αποζημιώσεις ή παροχή αντίστοιχων τίτλων ιδιοκτησίας σε άλλα σημεία χωρίς την πρόσθετη επιβάρυνση των φορολογούμενων.


Γιγάντιο Μητροπολιτικό Πάρκο στο Ελληνικό ή ένα σχετικά μεγάλο συν 20 μικρά πάρκα στην Αθήνα;


Ερχόμαστε ξανά σε μια παλιά συζήτηση με κεντρικό δίλημμα:

Γιγάντιο Πάρκο 6000 στρεμμάτων, το μεγαλύτερο της Ευρώπης ή ένα σχετικά μεγάλο στον Ελληνικό συν 10 εώς 20 μικρά και μεσαία πάρκα στο κέντρο και στις δυτικές περιοχές;

Θέλουμε να εστιάσουμε στα υπέρ και κατά που έχουν διατυπωθεί, να κάνουμε ανάλυση κόστους - οφέλους και πλήρη στάθμιση των συν και πλην.

Αναφέρονται ως Πλην του πάρκου του Ελληνικού τα εξής:

  • Θα είναι γιγάντιο σε περιφερειακό σημείο της πόλης, μεταξύ θάλασσας και Υμηττού ο οποίος μπορεί να γίνει ένα εντυπωσιακό δεντροφυτεμένο πάρκο με θέα στο Σαρωνικό.
  • Θα έχει οριακή επίδραση στο μικροκλίμα της Αθήνας, ουσιαστικά αερίζει και δροσίζει τη θάλασσα και μάλλον αυξάνει την υγρασία στην περιοχή
  • Τεράστιο το κόστος κατασκευής και συντήρησης ώστε να μην εξελιχθεί σε κέντρο εγκληματικότητας και ερήμωσης με κίνδυνο κάποια στιγμή να χρησιμοποιηθεί σαν πρόσχημα για να μην υλοποιηθεί ποτέ.
  • Δύσκολα θα έρχονται εκεί οι κάτοικοι της Κυψέλης ή του Αιγάλεω ενώ χρειάζονται κοντά στα σπίτια τους μικρά προσιτά πάρκα για τα παιδιά τους.
  • Τα μικρά πάρκα σε πυκνοκατοικημένες περιοχές είναι φιλικά προς τους οικιστές και διαμορφώνουν δίκτυο πρασίνου που επηρεάζει το κλίμα αυτών των βεβαρημένων περιοχών, επιτηρούνται και συντηρούνται πιο εύκολα και μπορούν να αποτελέσουν χώρους για συγκέντρωση των κατοίκων σε περίπτωση μεγάλων σεισμών.
  • Στα σχέδια που ανακοίνωσε το Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ. η δενδροφύτευση είναι αραιή – αριθμός δέντρων ικανός να καλύψει λιγότερα από 800 στρέμματα ενώ το 16% του χώρου θα καλυφθεί από γκαζόν με τεράστιες ανάγκες σε νερό.
  • Αντιπαρατίθεται η επιλογή για ένα πάρκο 1000-1500 στρεμμάτων στον χώρο του Ελληνικού που θα συνδέεται με πολλαπλούς διαδρόμους με το βουνό ενώ το υπόλοιπο τμήμα του θα αξιοποιηθεί με ήπια οικιστική και εμπορική εκμετάλλευση και θα τροφοδοτεί ένα Πράσινο Ταμείο για τα 20 πάρκα σε περιοχές υψηλού θερμικού φορτίου στο κέντρο και στα δυτικά της Αθήνας. Μπορεί να οριστούν δίδυμες αναθέσεις Real Estate στον χώρο του Ελληνικού και αντισταθμιστικών πάρκων στις δυτικές συνοικίες της Αθήνας.
  • Υπάρχει κίνδυνος να εξαγγέλλεται διαρκώς το μητροπολιτικό πάρκο και ποτέ να μη γίνεται – να παρατείνονται απλώς οι διαβουλεύσεις, να δίνεται προτεραιότητα σε προβλεπόμενα κτήρια όπως το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και τελικά βάσει της αρχής της αδράνειας να επικρατήσει σταδιακά η τσιμεντοποίηση.

Αντεπιχειρήματα:

  • Εξαρχής η συζήτηση δεν έχει πρακτική αξία αφού υπάρχουν οριστικές αποφάσεις για το Ελληνικό από τις κυβερνήσεις Σημίτη και Καραμανλή.
  • Το πάρκο του Ελληνικού δεν αφορά μόνο τους όμορους δήμους αλλά το σύνολο της πρωτεύουσας
  • Θα προσελκύει τους κατοίκους του λεκανοπεδίου και τους τουρίστες που θα ψυχαγωγούνται με περιπάτους, συναυλίες, πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες
  • Θα αποτελέσει το 2ο μετά την Ακρόπολη αξιοθέατο των Αθηνών.
  • Υπάρχει γενικευμένη δυσπιστία για τις προθέσεις και επιλογές του Ελληνικού κράτους να εξασφαλίσει σε αντιστάθμισμα τα μικρά πάρκα σε πυκνοκατοικημένες περιοχές ενώ τα σχετικά έσοδα από την ήπια εκμετάλλευση μέρους του πάρκου του Ελληνικού θα αφομοιώνονται στις καταναλωτικές δαπάνες του δημοσίου. Έτσι δεν θα έχουμε ούτε το Μητροπολιτικό πάρκο ούτε τα μικρότερα σε υποβαθμισμένες περιοχές. Όπως επισημαίνει ο Χρήστος Κορτζίδης, δήμαρχος Ελληνικού, συχνά αυτοί που εμφανίζονται ως ρεαλιστές για εκλογικευμένες λύσεις είναι οι ίδιοι που προωθούν μια δίχως όρια εμπορευματικοποίηση της γης.
  • Είναι δύσκολο να εξευρεθούν χώροι για μικρά πάρκα στις πυκνοκατοικημένες περιοχές του λεκανοπεδίου.


«Ιδεατή» 3η λύση;

Να γίνει και το γιγάντιο μητροπολιτικό πάρκο και να προγραμματιστούν τα μικρά πάρκα. Βέβαια η σκληρή πραγματικότητα και η γνωστή αδράνεια του Ελληνικού Δημοσίου κάνουν την 3η λύση να φαντάζει υπεραισιόδοξη.

Συχνά τα θέματα αυτά γίνονται ταμπού. Δεν συζητούνται ανοιχτά και τελικά στα «κλεφτά» επιβάλλονται θέσεις ή τροποποιούνται ντε φάκτο οι αρχικές αποφάσεις. Ας επιχειρήσουμε μια εποικοδομητική συζήτηση. Περιμένουμε τις προτάσεις σας.

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2007

O Κανένας και η Αξιολόγηση

Απίθανο κι όμως πραγματικό! Καρδιοχειρουργός σε κεντρικό νοσοκομείο της Αθήνας χειρουργεί δίχως αντίστοιχη πιστοποιημένη ειδικότητα. Οι επεμβάσεις του έχουν απίστευτα ποσοστά θνησιμότητας κι όμως κανείς δεν τον αξιολόγησε. Ξανά το κεντρικό πρόβλημα: Ποιος και πώς βαθμολογεί τα νοσοκομεία και τις κλινικές; Κανένας. Κι όμως με ελάχιστους δείκτες θα είχαμε μια ικανοποιητική εικόνα της απόδοσής τους όπως τους περιγράφουμε στο Θηλυκό Πόκερ. Δηλαδή δίνουμε χρήματα (κράτος, ασφαλιστικά ταμεία, ασφαλιστικές, ιδιώτες) δίχως κανένα έλεγχο των τελικών αποτελεσμάτων, δίχως να συνδέουμε τη χρηματοδότηση με αυτά τα αποτελέσματα, όπως προτείνουμε με το Νέο Δημόσιο Μάνατζμεντ.

Άλλο παράδειγμα. Δύο σχολεία στη Δυτική Αθήνα, που παρακολουθώ άμεσα, με ίδιο κοινωνικό και μορφωτικό προφίλ των οικογενειών των μαθητών, με ίδια υποδομή και με ίδια αναλογία μαθητών – καθηγητών έχουν εξαιρετικά άνισα αποτελέσματα στα επίπεδα μάθησης και στα αποτελέσματα. Ποιος αξιολογεί και βαθμολογεί τα δύο σχολεία; Ποιος νοιάζεται για τους μαθητές του «κακού» σχολείου; Ο Κανένας. Αυτή η αδιαφορία μπορεί και να θεωρείται «αριστερή» και «προοδευτική»!

Πώς βαθμολογούμε τα Πανεπιστήμια;

Τώρα σας πάω στο κοσμοπολίτικο επίπεδο, στα top πανεπιστήμια. Έχω πέσει σε απόφοιτους Πανεπιστημίου που βρίσκονται στις υψηλές θέσεις της κατάταξης που κάνουν το Shanghai Jiao Tong University και το Times Higher Education Supplement. Έκπληκτος διαπιστώνω μερικές φορές ένα μέτριο ή και χαμηλό επίπεδο γνώσεων σε τομείς που μπορώ να ελέγξω. Πώς βαθμολογούν; Πώς συγκρίνουν; Μετρούν το επίπεδο των υποδομών, τον αριθμό και την ποιότητα του διδακτικού προσωπικού, τις βραβεύσεις και τις δημοσιεύσεις σε αναγνωρισμένα περιοδικά των καθηγητών κ.α. Κι όμως δεν αξιολογείται τι πραγματικά μαθαίνουν οι φοιτητές, τι γνώσεις και ικανότητες αποκτούν. Απουσιάζει δηλαδή ο έλεγχος του τελικού μαθησιακού αποτελέσματος. Αντίθετα στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση οι διεθνείς οργανισμοί αξιολόγησης εξακριβώνουν με τυχαία δείγματα σε κάθε χώρα το επίπεδο των βασικών γνώσεων στη γλώσσα και τα μαθηματικά.

Τι γίνεται λοιπόν σε μερικά επιφανή Πανεπιστήμια που θεωρούμε πρότυπα; Τα μεγάλα ονόματα καθηγητών ασχολούνται με το δικό τους συγγραφικό και ερευνητικό έργο και δεν δίνουν ιδιαίτερη ή καμία σημασία στη διδασκαλία. Έχουμε λοιπόν συχνά το φαινόμενο Πανεπιστήμια πιο χαμηλά στη διεθνή κατάταξη να εμφανίζουν καλύτερα επίπεδα διδασκαλίας. (Προς θεού, μην το εκλάβουμε αυτό σαν παρηγοριά προς τα ελληνικά Πανεπιστήμια!).

Πώς λοιπόν θα βαθμολογήσουμε και θα συγκρίνουμε τις γνώσεις των αποφοίτων των Πανεπιστημίων; Στις ανθρωπιστικές σπουδές οι συγκρίσεις και οι μετρήσεις φαίνονται πιο δύσκολες. Στα οικονομικά (economics) και στους κλάδους μηχανικών (engineering) όμως υπάρχει ένας ισχυρός κοινός πυρήνας γνώσεων τουλάχιστον στο επίπεδο χωρών του ΟΑΣΑ. Ακριβώς γι’ αυτό οι ερευνητές στον ΟΑΣΑ σκέφτονται ότι μπορούμε να συγκρίνουμε τους απόφοιτους των Πανεπιστημίων σ’ αυτούς τους τομείς με τις ικανότητες και τα κριτήρια κριτικής σκέψης και δημιουργικής ανάλυσης που απαιτούν οι πολυεθνικές εταιρείες αιχμής στην τεχνολογία και στα οικονομικά. Έτσι κι αλλιώς αυτά τα κριτήρια είναι ισχυρά και δεν ταυτίζονται με το στενό «επιχειρηματικό» πανεπιστήμιο ή με τις τρέχουσες ανάγκες της αγοράς ή με την υποβάθμιση των ακαδημαϊκών προσόντων. Άλλωστε σε γενικές γραμμές τα καλύτερα πανεπιστήμια στην εφαρμοσμένη έρευνα έχουν καλύτερες επιδόσεις και στη βασική έρευνα και στη διδασκαλία, παρά τις στρεβλώσεις που επισημάναμε. Όμως παρ’ όλα αυτά δεν είναι ο προορισμός των περισσοτέρων φοιτητών να εργαστούν σε μια πολυεθνική εταιρεία αιχμής. Ούτε μπορεί σε μια χώρα να κάνουμε υπερεπενδύσεις για να διασφαλίσουμε ότι όλοι οι μηχανικοί και οικονομολόγοι της πρέπει να είναι σε αυτό το επίπεδο αριστείας.


Παραμένει λοιπόν το ερώτημα με τι κριτήρια θα αξιολογήσουμε και θα συγκρίνουμε τις γνώσεις και τις ικανότητες που μεταβιβάζουν τα πανεπιστήμια; Περιμένω τις συγκεκριμένες σκέψεις σας.

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2007

Τα μικρά δράματα της 12ης Νοεμβρίου


Τα μυστήρια της επιστροφής

Πώς μετά τις 11 του Νοέμβρη, θα ξανακάτσουν στο ίδιο τραπέζι, πώς θα συνυπάρξουν και θα αγωνιστούν μαζί οι σύντροφοι που αντάλλαξαν βαριές κουβέντες; Το φάντασμα της 12ης Νοεμβρίου πλανάται πάνω από το ΠΑΣΟΚ. Ωραία, μου λένε, μπορεί ο νικητής Γιώργος Παπανδρέου να έχει το άνοιγμα καρδιάς και πολιτικά και ψυχικά αποθέματα να συνεργαστεί άνετα μ’ αυτούς που τον αμφισβήτησαν ή ακόμη και τον απαξίωσαν αλλά εμείς που πλακωθήκαμε στην τοπική ή στο συντονιστικό πώς θα επιστρέψουμε τη Δευτέρα σαν να μην έχει συμβεί τίποτα; Πώς επιστρέφει κανείς από εκεί που έφυγε, σ’ ένα πρόσωπο που πίστεψε ότι το ξεπέρασε οριστικά και το εγκατέλειψε για πάντα;

Μια γνωστή μου, ας την πούμε, «κυρία Κάπα» - υπαρκτό πρόσωπο σε πολλές παραλλαγές αλλά μπορεί να είναι και η «κυρία Κοινή Γνώμη» - σούπερ μοντερνίστρια είχε μία ακραία ανεξήγητη αντιπάθεια στον Βαγγέλη. «Τον κρυφογουστάρεις», την πείραζα. «Α, πα, πα! Εγώ αυτόν τον αλαζόνα, τον χοντρό; Ποτέ!». «Γράψτο», έλεγα, «σε μία βδομάδα θα ‘πάει’ μαζί του». Και αυτό συνέβη. Όχι μόνο πήγε αλλά η φαντασία της κατασκεύασε ένα «δικό της» Βενιζέλο, με δικές της ανομολόγητες επιθυμίες και προσδοκίες. Αυτοπαραμυθιάστηκε τόσο πολύ που ο άλλοτε «χοντρός» έγινε κάτι μεταξύ Τζέημς Ντην, Γκράμσι και Βελτρόνι ή Θαπατέρο. Ο Γιώργος Παπανδρέου, ο άλλοτε αγαπημένος μεταμοντέρνος της μεταμορφώθηκε σε μείγμα Στάλιν και Τσοβόλα. Εκεί όμως που νόμισε ότι ανακάλυψε την Αμερική, εκεί που ζούσε την τρελή περιπέτειά της, εκεί που απολάμβανε τη «μυστική συμφωνία της με το διάβολο», αιφνίδια η εξιδανίκευσή της έδωσε τη θέση στην πιο απότομη και άδικη απόρριψη, στην εκμηδένιση, στη βίαιη απόσυρση της εύνοιάς της. «Α, πα, πα! Πως μπόρεσα εγώ να πάω μ’ αυτόν τον…, τον…, πώς μπόρεσα να απατήσω τον άνδρα μου μ’ αυτόν τον…, τον…». Η λίστα των χαρακτηρισμών είναι ατελείωτη. Πώς επιστρέφει μία «Κυρία Κάπα» στον απατημένο σύζυγο; Θα επιστέψει ποτέ στο παλιό πάθος ή έχει ραγίσει το γυαλί;

Αυτά τα δράματα της επιστροφής θα τα ζήσουμε μετά τις 12 του Νοέμβρη σε χιλιάδες πολιτικές παραλλαγές. Η «επιστροφή», ας πούμε στον Γιώργο Παπανδρέου, τι θα είναι; Επιστροφή στα ίδια και στα ίδια; «Επιστροφή» θα είναι μία επάνοδος στο πρόσφατο παρελθόν για να συναντήσουμε ατόφιο ή έστω παραλλαγμένο το ίδιο status quo; Μπορεί το ρολόι να γυρίσει πίσω ή είναι σκέτη ματαιοπονία; Μπορεί η Επιστροφή να μην είναι Παλινόρθωση αλλά Παλιγγενεσία; Επιστροφή και Αναγέννηση; Μπορεί να επιστρέψουμε σ’ ένα οικείο πρόσωπο που νομίσαμε ότι το ξεπεράσαμε; Κι όμως να το δούμε σαν να είναι η πρώτη φορά; Μπορούμε να επιστρέψουμε στα πρόσωπα που κάποτε αγαπήσαμε αλλά τα αφήσαμε ή και μας άφησαν και να διαμορφώσουμε μία καινούργια εικόνα γι΄αυτά;

Η πολιτική δεν είναι μία, σώνει και καλά, ψυχαναγκαστική αναζήτηση νέων προσώπων και πραγμάτων. Όταν δεν έχουμε αυθεντικά νέα πρόσωπα μπορούμε να ρίξουμε ένα νέο βλέμμα στα παλιά. Όταν δεν έχουμε νέα κείμενα κάνουμε μία νέα ανάγνωση στα παλιά. Μπορείς να κάνεις το πασίγνωστο πρωτάκουστο τραγούδι; Μπορείς το οικείο και βαρετό να το μεταμορφώσεις σε σπάνιο και μοναδικό; Ε! τότε έχεις γίνει ένας φιλοσοφημένος άνθρωπος.

Και το παλιό πάθος; Λίγο η ενοχή, λίγο το αφροδισιακό της απιστίας μπορεί να φέρουν νέες άγνωστες διεγερτικές δυνάμεις. Αλλά μήπως δεν περνούμε στην εποχή μας από το πάθος στην συμπάθεια; Από τους υψηλούς πυρετούς στα δέκατα;


Ο Γιώργος και διαλεκτική της «προδοσίας»

Ο (η) Χ πρόδωσε τον Γιώργο (ή τον Βαγγέλη). Στο ΠΑΣΟΚ όλοι δηλώνουν τραυματίες από προδοσία. Ο ολοκληρωτισμός των προδομένων. Προδότες και προδομένοι σε μία αξεδιάλυτη ακολουθία. Όλοι οι ρόλοι της προδοσίας έχουν παιχτεί και ξαναπαιχτεί σε πολλές παραλλαγές. Τι ξεχνούν όλοι αυτοί που παραμιλούν για προδοσία; Προδοσία υπάρχει μόνο όπου υπάρχει δεσμός, δεσμός πάθους (συγγενικός, ερωτικός, ιδεολογικός, κομματικός). Η προδοσία χάνει το νόημά της όταν δεν υπάρχει τίποτα. Αν υπάρχει προδοσία τότε, παρά τη βαθειά κρίση, υπάρχει ακόμη δεσμός. Άρα δεν χάθηκαν τα πάντα στο ΠΑΣΟΚ. Η προδοσία είναι το πρώτο ενθαρρυντικό σημείο. Κανονικά ο Γιώργος Παπανδρέου, παραλλάσσοντας τον Νίτσε, πρέπει να πει «όχι, όχι, κανείς δεν με πρόδωσε, εγώ απαίτησα από εσάς να με εγκαταλείψετε, να βρείτε το δικό σας αυτόνομο δρόμο, να βρείτε τον εαυτό σας και να συναντηθούμε ξανά μαζί σ’ ένα καινούργιο σημείο». Αυτό του πρότεινα. Θα το πει; Θα μυήσει το ΠΑΣΟΚ στη διαλεκτική της προδοσίας, θα απενοχοποιήσει την προδοσία για μία νέα δημιουργική ενότητα πέρα από τις στοιχίσεις του χθες;


Ο νόμος της επιλογής και τα «σκυλάκια»

Η πολιτική είναι παιχνίδι για «σκληρούς παίκτες». Ένας χώρος δαρβινικός. Η ανάδειξη του ηγέτη υπακούει στους σκληρούς νόμους της επιλογής. «Πώς επιλέγεις τα ηγετικά πρόσωπα;» ρώτησαν τον Ρούζβελτ. «Όπως ένας χωριάτης επιλέγει τα σκυλάκια που θα κρατήσει στη ζωή και θα τα αναθρέψει. Τα ρίχνει σ΄ένα λάκκο με νερό και όποια αντέξουν, κολυμπήσουν και βγουν έξω, αυτά θα κρατήσει». Ποιος και γιατί από τους τρεις υποψήφιους του ΠΑΣΟΚ θα αντέξει και θα τον κρατήσουμε για Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ; Εδώ δεν υπάρχει κανένα «αυτονόητο». Η ιστορία της πολιτικής είναι η ιστορία του σαρώματος των αυτονόητων. Είναι η ιστορία της αντιστροφής προσώπων, πραγμάτων, νοημάτων. Ο αδύναμος γίνεται δυνατός, οι πρώτοι έρχονται τελευταίοι, από το «καλό» μπορεί να βγει «κακό» κι από το «κακό», «καλό». Η πολιτική είναι χώρος φαουστικός.

(επαναφέρω το ποστ τις 7/11 για ευνόητους λόγους...)

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2007

Ένας φίλος από τα παλιά εξομολογείται


Το παραπάνω είναι η αφιέρωση του Κώστα Λαλιώτη στην κόπια του νέου βιβλίου του «Η ΠΥΞΙΔΑ»).

Μια γεύση από το κείμενό του:

‘Τα αίτια της ήττας είναι και αίτια σωρευτικά σε βάθος χρόνου, που όμως τα αφήσαμε πολλά χρόνια χωρίς να τα αναλύουμε, τα απωθούσαμε χωρίς ποτέ να τα αντιμετωπίζουμε σοβαρά και ριζικά, γιατί τα πάντα είχαν αφεθεί στον «αυτόματο πιλότο» της εξουσίας, προσκολλημένοι και καθηλωμένοι, ανόητα και ανεξήγητα πολλές φορές, στο σύνδρομο του «κυβερνητισμού» και στο σύνδρομο του «καθεστωτισμού».’

‘[Το ΠΑΣΟΚ έχει χρέος…] «να αρνηθεί και να οριοθετηθεί ριζικά με την «κομματοκρατία», ως μία ιδιότυπη εξουσία των κομμάτων, που παραπέμπει σε ακρωτηριασμένες δημοκρατίες υποταγμένες στο «κόμμα – κράτος», στα πελατειακά του δίκτυα, στους ημετέρους και εκλεκτούς.

Να αρνηθεί και να οριοθετηθεί ριζικά με την Medioκρατία, ως μία ιδιότυπη εξουσία των ΜΜΕ, που παραπέμπει, με δεδομένες τις «αιμομικτικές σχέσεις» ανάμεσα στα ΜΜΕ και στα οικονομικά συμφέροντα, στις ευάλωτες και αιχμάλωτες δημοκρατίες, με την πολιτική απαξιωμένη και ευτελισμένη, με τους πολιτικούς υποταγμένους σημειολογικά και συμβολικά σε ένα «MEDIA-κό» κώδικα αναφοράς αξιών, προταγμάτων και συμφερόντων.'

Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2007

Πρόσβαση στην ιστοσελίδα

Ενημέρωση 9/11: Το πρόβλημα έχει διορθωθεί.

(Η ιστοσελίδα μου στο www.mimis.gr και στο www.mimisandroulakis.gr δεν θα είναι για ένα (μικρό ελπίζω!) διάστημα προσβάσιμη. Ο παροχέας μας αλλάζει server. Μόλις ολοκληρωθεί η αλλαγή θα σας ενημερώσω.)