Παρακολουθήσαμε λοιπόν το «πολυαναμενόμενο» debate. Δεν ξέρω τις εντυπώσεις σας αλλά θα ήθελα και μία ανοιχτή ελεύθερη, δίχως ισχυρή διαιτησία, αναμέτρηση πρόσωπο με πρόσωπο Καραμανλή – Παπανδρέου. Αυτή θα ήταν μία κορυφαία στιγμή της πολιτικής.
Όπως κορυφαία πράξη της πολιτικής είναι και η διαχείριση κρίσεων και κινδύνων. Ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται. Ο Καραμανλής σ’ όλες τις κρίσεις μέχρι σήμερα δεν μπόρεσε να πιάσει δυνατά το τιμόνι, να συντονίσει, να πει στον καθένα τι θα κάνει και να εμψυχώσει. Κρυβόταν και εμφανιζόταν εκ των υστέρων. Είναι ο άνθρωπος που απέτυχε παταγωδώς να διαχειριστεί όλες τις κρίσεις όπως οι υποκλοπές, τα δομημένα και τα καμένα. Ο αρχηγός που έμαθε τα κόλπα του πολιτικού τακτικισμού όπως ο καθορισμός της ημερομηνίας των εκλογών, που ασκήθηκε να εκφωνεί με στόμφο τις γραπτές ομιλίες του, εμφανίζεται ανίσχυρος να αρχίσει μία οποιαδήποτε δουλειά και να την τελειώσει. Πολύ ύφος, λίγη ουσία. Γιατί σε τελική ανάλυση τι «ισχυρό χαρτί» μπορεί να είναι ένας πρωθυπουργός που στην διάρκεια της θητείας του συντελέστηκε το μεγαλύτερο οικονομικό και πολιτικό σκάνδαλο όπως είναι τα δομημένα ομόλογα και η μεγαλύτερη εθνική καταστροφή μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο;
Τι θα κάνει σε μία δεύτερη θητεία, αποδυναμωμένος κοινοβουλευτικά και αποδομημένος ηθικά και πολιτικά, που δεν μπόρεσε να το κάνει όταν είχε μεγάλη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, πολιτική υπεροχή και την υποτιθέμενη ψευδεπίγραφη φρεσκάδα της πρώτης και τελευταίας του τετραετίας; Συγκρίνετε την Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων που παρέδωσε το ΠΑΣΟΚ με τη σημερινή Ελλάδα του Καραμανλή. Βρέστε στη θητεία του Καραμανλή κάτι ισοδύναμο με το Μετρό, την Αττική Οδό, το Ελευθέριος Βενιζέλος, το Ρίο – Αντίρριο, την Εγνατία, την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η σύγκριση είναι καταλυτική.
Όπως κορυφαία πράξη της πολιτικής είναι και η διαχείριση κρίσεων και κινδύνων. Ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται. Ο Καραμανλής σ’ όλες τις κρίσεις μέχρι σήμερα δεν μπόρεσε να πιάσει δυνατά το τιμόνι, να συντονίσει, να πει στον καθένα τι θα κάνει και να εμψυχώσει. Κρυβόταν και εμφανιζόταν εκ των υστέρων. Είναι ο άνθρωπος που απέτυχε παταγωδώς να διαχειριστεί όλες τις κρίσεις όπως οι υποκλοπές, τα δομημένα και τα καμένα. Ο αρχηγός που έμαθε τα κόλπα του πολιτικού τακτικισμού όπως ο καθορισμός της ημερομηνίας των εκλογών, που ασκήθηκε να εκφωνεί με στόμφο τις γραπτές ομιλίες του, εμφανίζεται ανίσχυρος να αρχίσει μία οποιαδήποτε δουλειά και να την τελειώσει. Πολύ ύφος, λίγη ουσία. Γιατί σε τελική ανάλυση τι «ισχυρό χαρτί» μπορεί να είναι ένας πρωθυπουργός που στην διάρκεια της θητείας του συντελέστηκε το μεγαλύτερο οικονομικό και πολιτικό σκάνδαλο όπως είναι τα δομημένα ομόλογα και η μεγαλύτερη εθνική καταστροφή μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο;
Τι θα κάνει σε μία δεύτερη θητεία, αποδυναμωμένος κοινοβουλευτικά και αποδομημένος ηθικά και πολιτικά, που δεν μπόρεσε να το κάνει όταν είχε μεγάλη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, πολιτική υπεροχή και την υποτιθέμενη ψευδεπίγραφη φρεσκάδα της πρώτης και τελευταίας του τετραετίας; Συγκρίνετε την Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων που παρέδωσε το ΠΑΣΟΚ με τη σημερινή Ελλάδα του Καραμανλή. Βρέστε στη θητεία του Καραμανλή κάτι ισοδύναμο με το Μετρό, την Αττική Οδό, το Ελευθέριος Βενιζέλος, το Ρίο – Αντίρριο, την Εγνατία, την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η σύγκριση είναι καταλυτική.
