Το παρακάτω είναι μία συνέντευξη που έδωσα στην Ιωάννα Μουτσανά για την εφημερίδα "Άποψη":
Κε Ανδρουλάκη δύο μήνες πριν την ανακοίνωση των ονομάτων που θα στελεχώσουν πλήρως τα ψηφοδέλτια του κόμματος, αναλάβατε επίσημα το «χρίσμα» του υποψηφίου στη Β΄ Αθήνας. Πέραν της εντολής που λάβατε, είναι για εσάς ένα προσωπικό στοίχημα, δεδομένου ότι η συγκεκριμένη εκλογική περιφέρεια θεωρείται από τις πλέον δύσκολες;
Όχι, το στοίχημα δεν είναι αν θα βγω στη Β΄ Αθηνών. Πιστεύω ότι θα βγω. Το στοίχημα είναι: θα φτιάξουμε το ΠΑΣΟΚ της επόμενης εικοσαετίας; Θα συνδημιουργήσουμε μια μεγάλη, σύγχρονη, πλειοψηφική, προοδευτική παράταξη με το άρωμα του 21ου αιώνα; Θα φέρουμε ένα νέο τρόπο διακυβέρνησης, ένα νέο δημόσιο μάνατζμεντ που θα συνδέσει για πρώτη φορά τις χρηματοδοτήσεις με τα τελικά αποτελέσματα σε ποσότητα και ποιότητα υπηρεσιών;
Ναι αλλά στη Β’ Αθηνών; Γιατί την επιλέξατε;
Γιατί τα έχει «όλα» σε κοινωνικό επίπεδο. Αντιπροσωπεύει την πρόκληση να υπερβούμε τα κοινωνικά και οικολογικά χάσματα ανάμεσα στις διαφορετικές «Αθήνες». Ύστερα επειδή είναι μεγάλη, χαοτική, λειτουργούν σχετικά λιγότερο οι πολυέξοδοι μηχανισμοί και τα πελατειακά δίκτυα τα οποία έχουν στηρίξει ολόκληροι προϋπολογισμοί. Σ’ αυτά είμαι γυμνός. Ζητώ να με ψηφίσουν για τις ιδέες μου, για ό,τι κάνω και αντιπροσωπεύω πολιτικά. Αλλά δεν ήταν η Β΄ Αθηνών μόνο μια από τις προσωπικές επιλογές μου. Το κόμμα εκτίμησε ότι μπορώ να επικοινωνήσω καλύτερα μ’ έναν κόσμο που έχει δυσαρέσκεια με το πολιτικό σκηνικό και νιώθει μια ψυχολογική απόσταση με τον υπουργοκεντρισμό που ακόμα κυριαρχεί στην κεντρική έκφραση του κόμματος. Άλλωστε η Β΄ Αθηνών είναι το «Στάλινγκραντ» του ΠΑΣΟΚ. Ή κερδίζει ή χάνει τον «πόλεμο».
Προβλέπετε να είναι μία δύσκολη εκλογική αναμέτρηση; (΄H σας ευνοούν οι τρέχουσες πολιτικές συγκυρίες και ποιες είναι αυτές;)
Ναι, υπάρχει μια τάση ισοπαλίας και το ζήτημα είναι ποιος θα καταφέρει πάνω στο νήμα να κερδίσει την εμπιστοσύνη ή έστω την ψήφο κριτικής υποστήριξης για να δημιουργήσει την πλημμυρίδα της τελευταίας στιγμής. Υπάρχει «κάτι» παραπάνω που μπορεί και πρέπει να κάνει το ΠΑΣΟΚ.
Κε Ανδρουλάκη δύο μήνες πριν την ανακοίνωση των ονομάτων που θα στελεχώσουν πλήρως τα ψηφοδέλτια του κόμματος, αναλάβατε επίσημα το «χρίσμα» του υποψηφίου στη Β΄ Αθήνας. Πέραν της εντολής που λάβατε, είναι για εσάς ένα προσωπικό στοίχημα, δεδομένου ότι η συγκεκριμένη εκλογική περιφέρεια θεωρείται από τις πλέον δύσκολες;
Όχι, το στοίχημα δεν είναι αν θα βγω στη Β΄ Αθηνών. Πιστεύω ότι θα βγω. Το στοίχημα είναι: θα φτιάξουμε το ΠΑΣΟΚ της επόμενης εικοσαετίας; Θα συνδημιουργήσουμε μια μεγάλη, σύγχρονη, πλειοψηφική, προοδευτική παράταξη με το άρωμα του 21ου αιώνα; Θα φέρουμε ένα νέο τρόπο διακυβέρνησης, ένα νέο δημόσιο μάνατζμεντ που θα συνδέσει για πρώτη φορά τις χρηματοδοτήσεις με τα τελικά αποτελέσματα σε ποσότητα και ποιότητα υπηρεσιών;
Ναι αλλά στη Β’ Αθηνών; Γιατί την επιλέξατε;
Γιατί τα έχει «όλα» σε κοινωνικό επίπεδο. Αντιπροσωπεύει την πρόκληση να υπερβούμε τα κοινωνικά και οικολογικά χάσματα ανάμεσα στις διαφορετικές «Αθήνες». Ύστερα επειδή είναι μεγάλη, χαοτική, λειτουργούν σχετικά λιγότερο οι πολυέξοδοι μηχανισμοί και τα πελατειακά δίκτυα τα οποία έχουν στηρίξει ολόκληροι προϋπολογισμοί. Σ’ αυτά είμαι γυμνός. Ζητώ να με ψηφίσουν για τις ιδέες μου, για ό,τι κάνω και αντιπροσωπεύω πολιτικά. Αλλά δεν ήταν η Β΄ Αθηνών μόνο μια από τις προσωπικές επιλογές μου. Το κόμμα εκτίμησε ότι μπορώ να επικοινωνήσω καλύτερα μ’ έναν κόσμο που έχει δυσαρέσκεια με το πολιτικό σκηνικό και νιώθει μια ψυχολογική απόσταση με τον υπουργοκεντρισμό που ακόμα κυριαρχεί στην κεντρική έκφραση του κόμματος. Άλλωστε η Β΄ Αθηνών είναι το «Στάλινγκραντ» του ΠΑΣΟΚ. Ή κερδίζει ή χάνει τον «πόλεμο».
Προβλέπετε να είναι μία δύσκολη εκλογική αναμέτρηση; (΄H σας ευνοούν οι τρέχουσες πολιτικές συγκυρίες και ποιες είναι αυτές;)
Ναι, υπάρχει μια τάση ισοπαλίας και το ζήτημα είναι ποιος θα καταφέρει πάνω στο νήμα να κερδίσει την εμπιστοσύνη ή έστω την ψήφο κριτικής υποστήριξης για να δημιουργήσει την πλημμυρίδα της τελευταίας στιγμής. Υπάρχει «κάτι» παραπάνω που μπορεί και πρέπει να κάνει το ΠΑΣΟΚ.
Νομίζετε ότι το σκάνδαλο των ομολόγων ήταν αρκετό για να κλονιστεί η εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού στο πρόσωπο του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης; Δεν έχει ήδη αρχίσει να ξεθωριάζει;
Το σκάνδαλο των ομολόγων, ακόμα κι αν δεν υπήρχε η συμμορία της μίζας, αποκάλυψε ότι έχουμε μια κυβέρνηση η οποία δανείστηκε, ευνοϊκά υποτίθεται, με προϊόντα υψηλού ρίσκου μεταβιβάζοντας όμως με αδιαφάνεια τους κινδύνους στον πιο ακατάλληλο παίκτη της χρηματοοικονομικής αλυσίδας, τα ασφαλιστικά ταμεία. Αυτός είναι ασύλληπτος κυνισμός αν συνυπολογίσεις ότι η τραγωδία του ασφαλιστικού μας συστήματος είναι το μικρό έως ανύπαρκτο αποθεματικό. Ασφαλώς ο τρόπος που έπιασε το κόμμα μας αυτό το συγκλονιστικό θέμα δεν ήταν πάντα ο πιο αποδοτικός πολιτικά. Αλλά προσέξτε τι άλλο αποκάλυψε η υπόθεση των ομολόγων όπως και των πυρκαγιών ή των υποκλοπών: Έχουμε έναν Πρωθυπουργό που έμαθε να διαβάζει καλά τις ομιλίες του, «μπήκε» στα πολιτικά κόλπα αλλά δεν είναι ο άνθρωπος που θα αρχίσει μια δουλειά και θα την τελειώσει, δεν είναι ο ηγέτης που τη δύσκολη ώρα, σε μια κρίση, θα πιάσει δυνατά το τιμόνι και θα πει στο πλήρωμα τι θα κάνει, θα τραβήξει «αυτιά», θα συντονίσει, θα απαντήσει με υψηλά αντανακλαστικά στους κινδύνους και θα εμψυχώσει τους ανθρώπους να τα βγάλουν πέρα. Κρύβεται μέχρι να κοπάσει η μπόρα.
Έχει κι άλλους κρυμμένους προεκλογικούς «άσσους» το ΠΑΣΟΚ στο μανίκι του, για να διεκδικήσει μια δυναμική πλειοψηφία;
Παρ’ ότι τα τυχερά παιχνίδια στην μαθηματική εκδοχή τους με εμπνέουν στη στρατηγική και στα χρηματοοικονομικά, όπως θα είδατε και στο τελευταίο βιβλίο μου «Θηλυκό Πόκερ», δεν νομίζω ότι έχουμε ανάγκη από «κρυμμένους άσσους στο μανίκι». Το ΠΑΣΟΚ υπερέχει της Νέας Δημοκρατίας σε κρυφές εφεδρείες σε ιδέες, προγραμματικές λύσεις, διαχειριστικές δυνατότητες, πρόσωπα, και δημιουργικές κοινωνικές δυνάμεις. Δυστυχώς έχει ενεργοποιήσει ένα σχετικά μικρό μέρος απ’ αυτές τις κρυφές εφεδρείες του κοινωνικού ΠΑΣΟΚ.
Γιατί;
Έχω πει πολλές φορές ότι υπάρχει στην Ελληνική πολιτική ζωή αλλά και στην οικονομία μια διάχυτη «θρησκεία» του στάτους κβο, των επετηρίδων και των κλειδωμένων εκ των άνω ιεραρχιών κυρίως σε βάρος των νεότερων γενεών.
Το ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται ανανεωμένο και απαλλαγμένο από καθεστωτικές συνήθειες που του στέρησαν την εκλογική νίκη το 2004; Έχουν γίνει κατά τη γνώμη σας οι απαραίτητες ανατροπές;
Στο DNA του ΠΑΣΟΚ υπάρχει μια ιδρυτική αρχή: «αλλαγή, αλλαγή, αλλαγή!». Για να αλλάξουμε την πολιτική και την κοινωνία πρέπει να αλλάξουμε και εμείς. Μ’ αυτό το κριτήριο της αλλαγής δεν είμαστε ακόμα όσο «νέοι» θα έπρεπε, ούτε τόσο ΠΑΣΟΚ. Μπορούμε να κάνουμε μεγαλύτερα βήματα. Δεν ξεχνώ ότι το ΠΑΣΟΚ κέρδιζε μόνο όταν αντιπροσώπευε τη φρεσκάδα στις ιδέες και στα πρόσωπα, όταν έκανε χτυπητή τη διαφορά με τη Δεξιά και τη συντήρηση, όταν κατάφερνε τις νέες προγραμματικές ιδέες να τις μεταβολίζει στο βιωματικό, φανταστικό και ψυχολογικό υπόβαθρο της ψυχής του λαού. Οι καθεστωτικές νοοτροπίες είναι ασυμβίβαστες με το γενετικό υλικό του ΠΑΣΟΚ.
Ποιες είναι οι βασικές αδυναμίες της κυβέρνησης οι οποίες θα αποτελέσουν και το επικοινωνιακό σας ατού;
Η ανικανότητά της να φτάσει σε τελικά αποτελέσματα που να οδηγούν σε μια δικαιότερη κοινωνία και σε μια ισχυρή Ελλάδα. Δεν κατάφερε καν να επωφεληθεί από την ευνοϊκή μέχρι σήμερα παγκόσμια συγκυρία της μεγάλης ρευστότητας για να ανασυγκροτήσει βασικούς τομείς της οικονομίας. Όταν αντιστραφεί η πλημμυρίδα του χρήματος θα δείτε να επιπλέουν «κορμοί» δέντρων και πολλά «πτώματα». Δεν έκανε τίποτα για τα μεγάλα διαρθρωτικά προβλήματα της Ελληνικής οικονομίας και της δημόσιας διοίκησης κι όταν πήγε να αγγίξει κάτι έκανε τα πράγματα χειρότερα ή πολύ φασαρία για το τίποτα όπως στα Πανεπιστήμια.
Ναι αλλά έκανε εξαγγελίες για την εθνική σύνταξη…
Η παγκόσμια Δεξιά, οι πιο επιθετικές δυνάμεις του Νέου Καπιταλισμού θέλουν να αφήσουν το ασφαλιστικό σύστημα να πέσει με το νόμο της βαρύτητας, να το ξεφορτωθούν και σταδιακά μετατοπίζουν τη δημόσια συζήτηση στην «παγίδα των ελαχίστων», στην ελάχιστη προνοιακή κρατική σύνταξη. Η λεγόμενη εθνική σύνταξη είναι το προοίμιο αυτής της ενδεχόμενης δυσάρεστης εξέλιξης.
Υπάρχουν θεωρείτε τα περιθώρια, όταν όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν οριακή επικράτηση του πρώτου κόμματος, το ΠΑΣΟΚ να αφήνει εκτός ψηφοδελτίων σημαντικά στελέχη της παράταξης;
Το καθοριστικό πάντως για εμάς είναι να εκφραστούν στα ψηφοδέλτια και να εκλεγούν και νέες δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνικής αριστεράς και κεντροαριστεράς που θα συμβάλλουν στην αυτοανανέωση του ΠΑΣΟΚ. Χρειαζόμαστε ένα πιο ελκυστικό και πειστικό μίγμα «παλαιών» και νέων προσώπων. Όχι τα ίδια και τα ίδια. Υπάρχει η αρνητική παράδοση στα κόμματα τα ψηφοδέλτια να ετοιμάζονται την τελευταία στιγμή πράγμα που αναπαράγει το στάτους κβο και τις ολιγαρχίες.
Κε Ανδρουλάκη, γνωρίζουμε όλοι ότι προέρχεστε από τους παραδοσιακούς κόλπους της Αριστεράς. Σας λείπει, αναρωτιέμαι, κάτι από εκείνους τους αγώνες στους οποίους αφήσατε την υπογραφή σας;
Η ιστορική αριστερά με διέγραψε γιατί δεν άντεξε το μήνυμα του ΜΕΤΑ, του βιβλίου μου που πρότεινε την ριζική ανανέωσή της, την υπέρβαση του οδυνηρού σχίσματος ΠΑΣΟΚ – Αριστεράς, την προγραμματική σύγκλιση μ’ ένα επίσης ανανεωμένο ΠΑΣΟΚ για να δημιουργήσουμε ένα «νέο αστερισμό» της δημοκρατικής αριστεράς και κεντροαριστεράς. Δυστυχώς η ιστορική αριστερά αναδιπλώθηκε, «κλείστηκε» αμυντικά και διασπάστηκε. Το ΜΕΤΑ με οδήγησε πάνω από τρεις τετραετίες εκτός πολιτικής, η ελπίδα του ΜΕΤΑ με ξαναφέρνει πίσω.
Πόσο ώριμους διακρίνετε τους σημερινούς αγώνες της Αριστεράς;
Η αριστερά αυτή δεν ανταποκρίνεται στην πρόκληση του Νέου Καπιταλισμού. Δεν έχει δυστυχώς καταλάβει ακόμα σε ποιο κόσμο ζούμε. Η σκέψη της έχει πάει πολύ πίσω από τη μεγάλη διανοητική καινοτομία που αντιπροσώπευε το Κεφάλαιο του Καρλ Μαρξ.
Ποιο θα είναι το προσωπικό σας σύνθημα στις εκλογές που έρχονται;
Είμαι στο σταυροδρόμι, στον ιδεολογικό κόμβο όπου το πράσινο συναντά το κόκκινο και δίνουν ένα νέο νόημα στο γαλάζιο. Πράσινο είναι το βιώσιμο περιβάλλον, κόκκινο η κοινωνική δικαιοσύνη, γαλάζιο η ελληνικότητα, η ανοιχτή στην Ευρώπη και στον κόσμο. Πιστεύω ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Ένας καινούργιος άνεμος χρειάζεται στην Ελληνική κοινωνία και οικονομία.
